سفرنامه‌ای به آسمان؛ روایتی از پرواز مردان بی‌ادعا

حادثه‌ی تلخ سقوط بالگرد، نه تنها غمی بزرگ بر دل یک ملت نشاند، که برگ دیگری از حماسه‌ی مردانی را ورق زد که از سر صدق، جان بر کف نهادند و راه عدالت، عزت و خدمت را تا آخرین نفس پیمودند. سردار مالک رحمتی، آن دلیرمرد عرصه‌ی جهاد عمرانی، و دکتر حسین امیرعبداللهیان، دیپلمات انقلابی و فهیم، همراهانی بودند که هر یک ستونی استوار در بنای این سرزمین به‌شمار می‌رفتند.
شهید رئیسی، از نخستین روزهای ورود به عرصه‌ی مسئولیت تا واپسین لحظه‌های عمر پربرکتش، چونان خورشیدی بر مدار خدمت می‌تابید. ساده می‌زیست و صادقانه عمل می‌کرد. او نه رئیس جمهور یک ملت، که پناه دل‌های بی‌پناه، مرهم زخم‌های محرومان و تجسمی از آرمان‌های خمینی کبیر بود.
اکنون، در سالروز شهادت این عزیزان، ما مانده‌ایم و راهی که روشن از مشعل اندیشه و ایمان آنان است. مانده‌ایم با داغی بزرگ، اما با عهدی ناگسستنی؛ که هر گام‌مان در مسیر سازندگی، تداوم خون سرخ آن‌هایی باشد که از خاک برخاستند و به افلاک پیوستند.
ما اینک در برابر عظمت ارواح طیبه‌ی این شهیدان والامقام، سر تعظیم فرود می‌آوریم و با صدای بلند می‌گوییم: «خادمان ملت، حتی در پروازشان نیز پیام‌آور امید و فداکاری بودند.»
یادشان گرامی، راهشان پررهرو و نام‌شان، برای همیشه بر بلندای افتخار ایران خواهد درخشید