شهادت آیت‌الله مدنی؛ نماد ایستادگی در محراب و میدان مبارزه بود
کرج(پانا)- بیستم شهریور ۱۳۶۰، آیت‌الله سیداسدالله مدنی، دومین شهید محراب انقلاب اسلامی، در حال اقامۀ نماز جمعه در تبریز به دست گروهک منافقین به شهادت رسید ایشان نماد ایستادگی در محراب و میدان مبارزه بود.
آیت‌الله سید اسدالله مدنی درسال ۱۲۹۳ هجری شمسی در آذرشهرمتولد شد.وی از جوانی به تحصیل علوم دینی روی آورد و درحوزه‌های علمیه قم و نجف به فراگیری دروس حوزوی پرداخت.وی از شاگردان نزدیک امام خمینی (ره) بود و درکنار تحصیل، به مبارزه علیه رژیم پهلوی و گروه‌های ضدانقلاب مشغول شد.
مبارزات سیاسی آیت‌الله مدنی موجب تبعید او به شهرهای مختلف از جمله همدان، خرم‌آباد و گنبدکاووس شد.وی در این شهرها به افشاگری علیه رژیم پهلوی و ترویج اندیشه‌های امام خمینی (ره) ادامه داد.پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به عنوان نماینده مردم همدان در مجلس خبرگان قانون اساسی انتخاب شد و پس از شهادت آیت‌الله قاضی طباطبایی، به امامت جمعه تبریز منصوب گردید.
آیت‌الله مدنی در دوران امامت جمعه تبریز،با فتنه‌های گروهک‌های ضد انقلاب به ویژه حزب خلق مسلمان مواجه شد.او با شجاعت و ایستادگی،توطئه‌های دشمنان را خنثی کرد و در یکی از سخنرانی‌هایش گفت: «تا من زنده‌ام و در این شهر نماینده امام هستم،نماز جمعه را برگزار می‌کنم».
سرانجام، در بیستم شهریور ۱۳۶۰، در حالی که آیت‌الله مدنی در محراب نماز جمعه تبریز مشغول اقامه نماز بود،توسط یکی از اعضای گروهک منافقین ترور شد و به فیض شهادت نائل آمد.
امام خمینی (ره) در پیامی به مناسبت شهادت ایشان فرموده بودند:«این چهره نورانی عمری را در تهذیب نفس و خدمت به اسلام و تربیت مسلمانان و مجاهده در راه حق علیه باطل گذراند».
آیت‌الله مدنی به عنوان دومین شهید محراب انقلاب اسلامی،همواره به عنوان نمادی از ساده‌زیستی،زهد و ایستادگی در برابر دشمنان شناخته می‌شود.سالروز شهادت او در تقویم جمهوری اسلامی ایران به عنوان روز «شهید محراب» گرامی داشته می‌شود.
ارسال دیدگاه