آموزگار البرزی:
فاصله آموزش رسمی با فرهنگ بومی منجر به شکاف عمیق در عملکرد تحصیلی دانشآموزان شده است
کرج (پانا) - آموزگار یکی از روستاهای استان البرز گفت: با وجود گذشت سالها از اجرای طرحهای مختلف توسعه آموزشی در مناطق روستایی همچنان آموزش رسمی در این مناطق از فرهنگ بومی و واقعیتهای زندگی روزمره دانشآموزان فاصله دارد؛ فاصلهای که در عملکرد تحصیلی آنان شکاف عمیقی ایجاد کرده است.

سهیلا مرادی در گفتوگو با پانا بیان کرد: «با وجود گذشت سالها از اجرای طرحهای مختلف توسعه آموزشی در مناطق روستایی، همچنان آموزش رسمی در این مناطق از فرهنگ بومی و واقعیتهای زندگی روزمره دانشآموزان فاصله داردفاصلهای که در عملکرد تحصیلی، انگیزه یادگیری و ماندگاری دانشآموزان در نظام آموزشی تأثیر مستقیم گذاشته است.»
وی ادامه داد:«در ساختار فعلی آموزش و پرورش، محتوای درسی به صورت متمرکز و یکنواخت برای سراسر کشور طراحی میشود؛ در حالی که شرایط زندگی، زبان، ارزشها و الگوهای فرهنگی در مناطق روستایی با شهرهای بزرگ تفاوت چشمگیری دارد. این یکدستی آموزشی باعث شده مفاهیم، مثالها و روایتهای کتابهای درسی برای دانشآموزان روستاها ناآشنا و گاه بیمعنا باشد.»
مرادی اضافه کرد:«در بررسیهای انجامشده در مدارس روستایی، مشهود است که ارتباط ضعیف میان محتوای کتابها و تجربه زیستگاهی دانشآموزان، منجر به کاهش درک مفاهیم درسی و ضعف مهارتی شده است. بهطور نمونه، مفاهیمی مانند خطکشی عابر پیاده، برجهای مسکونی، ترافیک شهری یا حتی شیوههای مصرفی در بخشهایی از کتب علوم و مطالعات اجتماعی، با واقعیتهای زندگی در روستاها تطابق ندارد و دانشآموزان نمیتوانند آن را با دنیای واقعی خود پیوند دهند.»
این آموزگار در ادامه بیان کرد:«از سوی دیگر، در مناطقی که زبان مادری کودکان غیرفارسی است، ورود مستقیم به متون رسمی فارسی، بدون آموزش مقدماتی و تطبیقی، باعث اختلال در یادگیری پایه شده و گاه شکاف آموزشی را از همان سالهای اول تحصیل ایجاد میکند.»
مرادی اظهارکرد:«بررسی نتایج تحصیلی دانشآموزان مناطق روستایی در آزمونهای نهایی نیز نشاندهنده اختلاف معنادار میان این گروه و دانشآموزان مناطق شهری است؛ موضوعی که صرفاً به امکانات یا زیرساخت فیزیکی مربوط نمیشود، بلکه به محتوا و ساختار نامرتبط آموزش رسمی نیز برمیگردد.»
وی عنوان کرد:«کارشناسان حوزه آموزش روستایی معتقدند که برای کاهش این فاصله، بازنگری در طراحی برنامههای درسی با رویکرد بومیسازی، استفاده از منابع محلی، و تقویت مشارکت جامعه محلی در فرآیند آموزش ضروری است. همچنین تولید محتوای مکمل متناسب با فرهنگ هر منطقه میتواند نقش مؤثری در درک بهتر مفاهیم و افزایش تعامل دانشآموز با کلاس ایفا کند.»
این آموزگار در پایان گفت:«با تداوم غفلت از این مسئله، شکاف آموزشی میان مناطق شهری و روستایی نه تنها حفظ میشود، بلکه در سالهای آینده ممکن است به یک بحران جدی در عدالت آموزشی تبدیل گردد.»
ارسال دیدگاه