۳۰ سال ایل‌نگاری کتاب می‌شود
تهران (پانا) - عضو پیوسته انجمن میراث فرهنگی کشور، کتاب "۳۰ سال ایل‌نگاری تصویری در ایران" را به افتخار ایلات و عشایر و "شادکامی" عبور از یک "تلخکامی" و حفظ بقای سازمان امور عشایر تنها سازمان خدمات دهنده به جامعه عشایری کشور منتشر می‌کند.
علیرضا رحیمی، عکاس ایل، که ۳۰ سال است از ایلات و عشایر ایران، از انتشار نفیس‌ترین مجموعه عکس خود با بیش از ۲۱۰ فریم خبر داد.در پی منتفی شدن انحلال سازمان امور عشایر ایران، جامعه عشایری، زنان و مردان و فرزندان ایل در سراسر کشور امیدی دوباره برای باقی ماندن تنها دستگاه خدمات رسان به آنان یافتند و نفسی تازه کشیدند.
این خبر نویدبخش، با واکنشی فرهنگی از سوی یکی از پیشکسوتان "عکاسی مستند ایل" همراه شد: علیرضا رحیمی، عضو پیوسته انجمن عکاسان میراث فرهنگی، اعلام کرد که به شادکامی این تصمیم، مقدمات چاپ کتاب نفیس «۳۰ سال ایل‌نگاری تصویری در ایران» را فراهم کرده و قصد دارد آن را تا آغاز کوچ بهاره ۱۴۰۴ منتشر کند.
رحیمی با ابراز خرسندی از تصمیم شورای عالی اداری، تاکید کرد که حفظ ساختار مستقل سازمان امور عشایر یک گام مثبت برای صیانت از این شیوه زندگی است.
وی طرح انتشار این مجموعه را که حاصل ۳۰ سال ایل‌نگاری تصویری مستمر در ایران است، در راستای قدردانی و حمایت از عشایر دانست.
گنجینه ۲۱۰ فریم عکس از رنج و زیبایی کوچاین عکاس باسابقه، مجموعه در دست تدوین خود را «اولین دوره از مجموعه نفیس ۳۰ سال ایل‌نگاری» معرفی کرد. این کتاب شامل بیش از ۲۱۰ فریم عکس از زندگی ایلات و عشایر کشور است و در هفت بخش اصلی بچه های ایل، زنان ایل، مردان ایل، کوچ ایل، روزمرگی‌های ایل، پرتره ایل و نسل امروز و نسل فردای ایل، به جنبه‌های مختلف حیات کوچ‌نشینی در ایران طی ۳۰ سال گذشته می‌پردازد.
رحیمی با اشاره به برگزاری دو نمایشگاه عکس قبلی خود، از جمله نمایشگاه "۲۰ سال قوم نگاری در ایران»، افزود: این تصاویر علاوه بر دارا بودن ارزش تاریخی و مردم‌شناسانه، یک سند قابل اعتماد و رسانه صادق برای بیان تصویری تغییرات رخ داده، نمایش، زیست بوم، کوچ، احساسات، شادی، غم، مشقات، آداب و رسوم و ایلات و گذر از جامعه سنتی به جامعه صنعتی در ۳۰ سال اخیر زندگی کوچ نشینی در ایران هستند.
تلنگر «علف» و غفلت داخلیاین عکاس عضو انجمن عکاسان میراث فرهنگی در بخش دیگری از صحبت‌های خود، با انتقاد از کم‌توجهی‌ها به موضوع مهم عکاسی از ایلات و عشایر، نقطه آغاز دغدغه خود برای تصویرنگاری ایلات را به تماشای مستند ۷۱ دقیقه ای «علف» ساخته "مریان کوپر" و "ارنست.بی شودزاک" و "مارگرت هریسون" در سال ۱۹۲۵ میلادی نسبت داد.
این فیلم‌سازان ۴۶ روز را با عشایر طایفه بابااحمدی ایل بختیاری در شرایط سخت کوچ در خوزرستان و چهارمحال بختیاری و کوهرنگ همراه شدند و تصاویر ماندگاری ثبت کردند.
رحیمی با بیان اینکه «اینکه سه نفر از قاره آمریکا تا مناطق عشایری ایران را با درشکه طی مسیر کنند و ۴۶ روز سخت را با کوچ همراه شوند، تلنگری اولیه بود که چرا حمایت های لازم از هنرمندان این حوزه در کشور صورت نگرفته که با شناخت بیشتری که از فرهنگ و زندگی ایلی و کوچ نشینی در ایران دارند، به این موضوع فارغ از دغدغه های مالی بپردازند»، بر ضرورت حمایت از عکاسان این حوزه توسط دستگاه های مسئول از جمله میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی و حتی دفتر مجامع بین المللی حوزه فرهنگ در تهران، از جمله مرکز مطالعات منطقه‌ای پاسداری از میراث فرهنگی ناملموس در آسیای غربی و مرکزی در تهران از عکاسان این حوزه تاکید کرد.وی همچنین از نصرالله کسرائیان و محمدرضا بهارناز به عنوان عکاسانی یاد کرد که دیدن آثار آنان نیز جرقه های بعدی برای عزم او در مسیر ایل‌نگاری تصویری در ایران بود.
رحیمی بر نقش محوری عکس‌های مستند در حوزه گردشگری تاکید کرد و گفت: امروزه عکس‌ها به نوعی سفیران گردشگری هستند که با انتشار آنها می‌توان گردشگران را ترغیب به سفر و بازدید از طبیعت و خرده‌فرهنگ‌ها در ایران کرد.عضو انجمن عکاسان میراث فرهنگی ابراز امیدواری کرد که کتابی که در دست تدوین دارد را و در مراحلی پایانی است، بتواند به عنوان یک سند بصری و فرهنگی از ایلات و عشایر ایران، مورد توجه علاقمندان به زندگی کوچ‌نشینی قرار گیرد و جای خالی آثار مستندنگاری تصویری عشایر ایران را در میان منابع محدود موجود پر کند.
درخواست از رئیس جمهور: حمایت از «ایل‌نگاری تصویری» در پی تصمیم تاریخیاین هنرمند کشور و عضو پیوسته انجمن عکاسان میراث فرهنگی با اشاره به وضعیت سخت معیشت و امرار معاش هنرمندان عکاس مستند اجتماعی و مردم‌نگاری، به‌ویژه عکاسان ایلات و عشایر، بر ضرورت حمایت مالی از این قشر تأکید کرد.وی گفت: هنرمند باید فارغ از دغدغه‌های مالی برای انتشار آثار تولیدی خود در قالب کتاب یا برگزاری
نمایشگاه، صرفاً به موضوعی که به آن می‌پردازد کار کند.رحیمی در همین راستا، از رئیس جمهور محترم درخواست کرد که به "شادکامی" عبور از یک "تلخکامی" برای عشایر کشور، در پی برطرف شدن موضوع انحلال سازمان امور عشایر، از این حرکت خودجوش (انتشار کتاب) حمایت کنند و طلیعه کتاب را مزین به نوشته‌ای از خود و دلجویی از مردمان ایل که پیامی از وحدت و وفاق ملی در ایران برای جهانیان مخابره کردند، کند.
این اقدام می‌تواند حمایت دولت از حفظ فرهنگ و سنت‌های عشایری را نه فقط در بُعد اداری، بلکه در حوزه فرهنگی و هنری نیز به نمایش بگذارد.
علیرضا رحیمی دانش آموخته علوم ارتباطات است که عکاسی را به صورت خودآموز آموخته و در مجموعه های تصویری در دو نمایشگاه انفرادی که تاکنون برگزار کرده، با نگاه "تقابل و همزیستی سنت و مدرنیته" در بین جوامع سنتی در ایران نیز پرداخته است.
این هنرمند عکاس، اولین نمایشگاهی عکس خود را در همزمان با آغاز کوچ بهاره در سال ۱۳۹۲ با عنوان "عشایر؛ نسل دیروز، نسل امرز و نسل فردا" را در گالری شماره ۲ خانهٔ عکاسان ایران برگزار کرده است. و در جشنواره مختلف عکس از جمله جشنواره عکس خیام و جشنواره عکس میراث ناملموس حائز رتبه و جوایز شده است.
موضوع آثار این نمایشگاه زندگی ایلات و طوایف کشور و نگاهی به نسل امروز و نسل فردای عشایر است و تمامی عکس‌ها در فاصلهٔ زمانی سال‌هاى ۸۰ تا ۹۰ خورشیدی گرفته شده‌اند.
این نمایشگاه همزمان با کوچ بهارهٔ عشایر کشور برپا می‌شود و مجموعه شامل ۳۰ عکس رنگی ۱۰۰×۷۰ سانتی‌متر است که در آنها محیط و فضای زندگی و آداب و رسوم عشایر کشور به تصویر کشیده شده است. شایان ذکر است این نمایشگاه با همکاری و حمایت سازمان امور عشایر ایران، حوزهٔ هنری و خانه عکاسان برگزار می‌شود.
ارسال دیدگاه