یک جامعه‌شناس همزمان با هفته ملی کودک در گفت‌وگو با پانا مطرح کرد؛
ضرورت تغییر نگرش و ارتقای مهارت‌های فرزندپروری در خانواده‌ها
تهران (پانا) - یک جامعه‌شناس با اشاره به آغاز هفته ملی کودک گفت: نبود الگوی مشخص و نهادینه شده در فرزندپروری باعث تربیت افسارگسیخته کودکان شده و خانواده‌ها نیازمند آموزش‌های مستمر و کاربردی برای تربیت موفق‌تر نسل آینده هستند.
کوروش محمدی در گفت‌وگو با پانا همزمان با آغاز هفته ملی کودک درخصوص اهمیت کیفیت ارتباط والدین با فرزندان در جامعه امروز اظهار کرد: «یکی از مسائل اساسی در حوزه تربیت فرزند در ایران، نبود یک الگوی نهادینه و منسجم برای فرزندپروری است. اکنون سبک تربیتی خانواده‌ها بیشتر بر پایه سلیقه فردی و تصمیمات شخصی استوار است، بدون آنکه بر اصول علمی و مهارتی متکی باشد. این وضعیت نه‌تنها موجب سردرگمی در شیوه‌های تربیت می‌شود، بلکه به شکل‌گیری روابط سطحی و گاه تنش‌زا بین والدین و فرزندان نیز دامن می‌زند.»
وی افزود: «بسیاری از والدین، آموزش‌های لازم برای تربیت فرزند را ندیده‌اند و همچنان الگوهای کهنه و ناکارآمد دوران کودکی خود را بازتولید می‌کنند. این نگاه سنتی باعث می‌شود که تربیت فرزند بیش از آنکه بر رشد عاطفی، مهارتی و ارتباطی کودک متمرکز باشد، به سوی رقابت‌های بیرونی مانند کسب نمره یا موفقیت‌های ظاهری سوق پیدا کند؛ در حالی که نیاز امروز کودکان، داشتن والدینی است که بتوانند با آن‌ها گفت‌وگو کنند، احساس امنیت بدهند و فضای مشارکتی در خانه ایجاد کنند.»
محمدی ادامه داد: «اگر بتوانیم نگرش‌ها را نسبت به فرزندپروری تغییر دهیم، آنگاه می‌توانیم سبک‌هایی را به کار ببریم که نه‌تنها اثربخش‌ترند، بلکه به تقویت ارتباط سالم و مؤثر بین والدین و کودکان نیز منجر می‌شوند. متأسفانه هنوز بسیاری از والدین با دیدی مالکانه به فرزند نگاه می‌کنند. این دیدگاه مانع از آن می‌شود که فرزندان بتوانند در فضایی باز و امن رشد کنند و همین موضوع به سردی روابط و بروز مشکلات عاطفی در خانواده منتهی می‌شود.»
این جامعه‌شناس تأکید کرد: «در کنار والدینی که سبک‌های سخت‌گیرانه و مستبدانه را دنبال می‌کنند، خانواده‌هایی هم هستند که به سهل‌گیری افراطی روی آورده‌اند. هر دو رویکرد در نهایت به تضعیف ارتباط مؤثر با فرزند می‌انجامد، زیرا در هر دو حالت، نیازهای واقعی کودک برای درک شدن، شنیده شدن و مورد احترام قرار گرفتن، نادیده گرفته می‌شود.»
محمدی با اشاره به ضرورت آموزش والدین در فرزندپروری، گفت: «ما باید خانواده‌هایی تربیت کنیم که بتوانند تصمیم‌گیری‌های هوشمندانه، مشارکتی و آگاهانه داشته باشند. والدینی که مهارت گفت‌وگو، همدلی، شنیدن فعال و تنظیم هیجان را بلد باشند، خواهند توانست ارتباطی پویا و سالم با فرزندان خود برقرار کنند اما باید توجه داشت که والدین امروز با باورها و نگرش‌هایی بزرگ شده‌اند که تغییر آن‌ها نیازمند فرآیندی مستمر و عمیق است؛ نه صرفاً چند جلسه کلاس یا خواندن چند کتاب.»
این جامعه‌شناس ادامه داد: «ما نیازمند یک نظام آموزش اجتماعی فراگیر هستیم که به طور مداوم و با محوریت خانواده‌ها، پیش از ازدواج و در طول زندگی مشترک، آموزش‌های کاربردی ارائه دهد. چنین نظامی باید به والدین کمک کند تا به مرور نگرش‌ها و الگوهای تربیتی خود را بازبینی و اصلاح کنند و در عین حال، کیفیت ارتباط با فرزندان خود را بهبود بخشند.»
محمدی با اشاره به تجربه کشورهایی چون فنلاند و ژاپن گفت: «ما می‌توانیم از الگوهای موفق جهانی در زمینه تربیت کودکان استفاده کنیم، البته با در نظر گرفتن شرایط فرهنگی خودمان. آموزش مهارت‌های ارتباطی و تربیتی به والدین، نقش مهمی در تربیت نسلی توانمند، مسئولیت‌پذیر و با سلامت روان بالا خواهد داشت.»
ارسال دیدگاه