مدال‌آور طلای المپیاد جهانی ریاضی در گفت‌وگو با پانا:
مسیر المپیاد سخت است اما ماندن مهم‌تر از هر چیز است/ دانش‌آموزان برای موفقیت باید دست از تلاش برندارند
تهران (پانا) - مدال‌آور المپیاد جهانی ریاضی، با بیان این‌که علاقه به خلاقیت موجود در ریاضی مسیر زندگی‌اش را به سمت این رشته سوق داد، تاکید کرد در موفقیت المپیادی‌ها علاوه بر دانش تخصصی، عواملی مانند تمرکز، مدیریت استرس و پشتکار نقشی کلیدی دارند.
المپیادهای علمی، صحنه‌ای بی‌بدیل برای نمایش توانمندی‌های فکری و خلاقیت نخبگان جوان هستند؛ آوردگاهی که در آن، مرزهای دانش مدرسه‌ای فراتر رفته و مفاهیم علمی در عمیق‌ترین و ناب‌ترین شکل خود به چالش کشیده می‌شوند. موفقیت در این میدان نه تنها به معنای تسلط بر مباحث پیچیده علمی است، بلکه نشان از پشتکار، مدیریت ذهن و قدرت حل مسئله در بالاترین سطوح دارد.
در این مسیر، کسب مدال جهانی، نماد تلاش خستگی‌ناپذیر و نمادی از جایگاه والای علمی کشور در رقابت‌های بین‌المللی است. مهدی آقاجانلو، دارنده مدال طلای المپیاد جهانی ریاضی، یکی از این چهره‌های درخشان است که با علاقه‌ای عمیق به دنیای ریاضیات و پشتوانه‌ای از سال‌ها تلاش، نام خود را در فهرست افتخارات علمی ایران ثبت کرده است. گفت‌وگوی پیش رو، روایتی از نگاه، تجربه‌ها و توصیه‌های او در این مسیر پرافتخار است.
مهدی آقاجانلو در گفت‌وگو با خبرنگار پانا درباره علاقه‌اش به ریاضی و تاثیر آن در انتخاب این رشته به عنوان المپیاد گفت: «شاید به خاطر این‌که به ریاضی علاقه‌مند شدم، به نظرم خلاقیتی که در ریاضی استفاده می‌شود، نسبتاً بیشتر از بقیه موضوعاتی است که در مدرسه با آن‌ها روبه‌رو شدم. علاقه‌ام بیشتر به ریاضی بود. وقتی کمی با بقیه رشته‌ها آشنا شدم، دیدم باز هم ریاضی برایم جذاب‌تر است.»
وی موفقیت در المپیاد را تنها به تسلط بر مباحث ریاضی محدود ندانست و افزود: «برای موفقیت در المپیاد، احتمالاً به توانایی‌هایی مثل تمرکز و مدیریت استرس هم نیاز پیدا می‌کنید. اما به طور کلی سواد لازم و اصلی همان ریاضی است.»
این مدال‌آور طلای المپیاد جهانی که تحصیل خود را در مدارس سمپاد گذرانده درباره زمان شروع این رقابت مسیر زندگی‌اش گفت: «از پایه هشتم با المپیاد آشنا شدم. مدرسه کلاس‌های مقدماتی المپیادهای مختلف را برگزار می‌کرد ولی جدی نمی‌خواندم. از پایه نهم واقعاً شروع کردم و تا دو سال بعد این مسیر را ادامه دادم.»
آقاجانلو با اشاره شرایط خاص اعزام اعضای تیم ملی المپیاد ریاضی با توجه به جنگ تحمیلی ۱۲ روزه ایران و اسرائیل گفت: «کاری از دست ما برنمی‌آمد. فقط امیدوار بودیم شرایط پیش بیاید. قرار بود یک دوره قبل از مسابقات جهانی در چین داشته باشیم ولی به خاطر جنگ حدود یکی دو هفته دیرتر رسیدیم.»
وی درباره فضای رقابت در چین افزود: «در مسابقات چین حدود ۳۰ کشور آمده بودند. قبل از جهانی، آزمونی شبیه المپیاد برگزار کردند و کلاس‌هایی هم داشتیم. این کمک کرد نگرانی‌هایمان کمتر شود.»
مدال‌آور طلای المپیاد جهانی ریاضی با بیان این‌که پیش از اعلام نتایج آزمون‌ها از کسب مدال طلا مطمئن بوده است، گفت: «چون نمره‌ها را حدود یک روز قبل اعلام کرده بودند و کف هر مدال مشخص شده بود و نتیجه برایم خیلی غافلگیرکننده نبود. اما لحظه دریافت مدال برایم خیلی خوشایند بود.»
آقاجانلو در ادامه درباره ادامه مسیر خود گفت: «دوست دارم در دانشگاه رشته ریاضی را تا ارشد ادامه دهم. اگر به گذشته بازگردم دوباره احتمال بیشتر مسیر المپیاد را انتخاب می‌کنم. اگر در این مسیر تعلل کنم علت آن سختی‌های مسیر است.»
وی درباره شرایط شرکت در المپیاد با وجود سختی‌های مسیر و داشتن امتحانات نهایی در دو سال تحصیلی گفت: «برای امتحان نهایی یازدهم، حدود یک ماه قبل از خرداد به درس‌های مدرسه پرداختیم. تصمیم من این بود که دو سال برای المپیاد وقت بگذارم، مستقل از نتیجه به تلاش خود ادامه می‌دادم.»
آقاجانلو در پاسخ به پرسشی درباره مهم‌ترین عامل موفقیت در المپیاد گفت: «همه عوامل در رسیدن به نتیجه تأثیر دارند، ولی برای من، خودخوانی طولانی‌مدت و ساعت مطالعه زیاد مهم‌تر بود.»
مدال‌آور المپیاد ریاضی درباره بخش مورد علاقه‌اش در ریاضی عنوان کرد و افزود: «نظریه اعداد محبوب‌ترین شاخه از رشته ریاضی برای من است. اما هنوز اطلاعاتم آنقدر زیاد نیست که دقیق بگویم چه کار می‌توانم در این زمینه انجام دهم.»
وی همچنین از چالش‌های المپیادی‌های شهرستان که دسترسی به مربی ندارند سخن گفت و افزود: «شاید تولید محتوای آموزشی یا بعضی کلاس‌های آنلاین یکی از راهکارها باشد؛ ولی خیلی‌ها به شهرهای بزرگ مهاجرت می‌کنند.»
این مدال‌آور المپیاد در ادامه گفت: «اگر می‌توانستم با یک ریاضی‌دان بزرگ دیدار کنم، با اویلر دیدار می‌کردم و از او درباره روش فکر کردنش به مسائل مختلف سوال می‌پرسیدم.»
آقاجانلو به دانش‌آموزان علاقه‌مند به المپیاد توصیه و از باشگاه درخواست کردو گفت: «افرادی که پا به مسیر المپیاد می‌گذارند برای موفقیت کافی است که جا نزنند. مسیر سخت است ولی ماندن مهم است. باشگاه دانش‌پژوهان جوان نیز می‌تواند منابع پیشنهادی را شفاف‌تر کنند، حتی به شکل غیررسمی، تا بچه‌ها دقیق‌تر بدانند چه بخوانند.»
آرمیتا رزاقیان
ارسال دیدگاه