کتاب‌ها در صف، کودکان در شوق
هریس (پانا) - در مدرسه تختی روستای نمرور، جایی میان دیوارهای ساده و نگاه‌های مشتاق دانش‌آموزان، نمایشگاه کوچکی برپا شده که شور مطالعه را در دل کودکان شعله‌ور کرده است. نمایشگاهی که یک هفته فرصت می‌دهد تا کتاب، هم‌نشین لحظه‌های مدرسه‌ای‌شان شود.
راهروی باریک مدرسه تختی مثل همیشه آرام نبود؛ همهمه‌ای شیرین از جمعی کودکانه، فضا را زنده کرده بود. بچه‌ها با شوقی که از نگاهشان می‌جوشید، دور میزی ایستاده بودند که رنگین‌کمانی از کتاب‌ها روی آن پهن شده بود. جلدهای رنگارنگ، قصه‌ها و شعرها، مثل درهایی کوچک رو به دنیایی بزرگ‌تر، پیش چشمشان صف کشیده بودند.
«نمایشگاه کتاب دانایی» امروز در مدرسه برپا شده بود. به مناسب هفته کتاب و با شعار دلنشین «با کتاب زندگی کنیم». معلم‌ها می‌گفتند هدفشان این است که کتاب نه فقط مهمان چندروزه، که رفیق همیشگی بچه‌ها شود. و حالا، با دیدن برق چشمان دانش‌آموزان، انگار این هدف جان گرفته بود.
پسرکی با لباس زرد، کتابی را ورق می‌زد و بی‌صدا لبخند می‌زد؛ دیگری با جدیت برای دوستش از داستان تصویری که دیده بود، توضیح می‌داد. کودکان، هر کدام به شیوه خود، با کتاب‌ها گفت‌وگو می‌کردند؛ گویی در این چند متر جای محدود، جهان پهناوری پیش رویشان باز شده است.
این نمایشگاه قرار است یک هفته در مدرسه دایر باشد، اما تأثیرش شاید بسیار بیشتر از این زمان بماند. چنین رویدادهایی، نه فقط معرفی کتاب، که کاشتن بذری هستند در دل نسل آینده؛ بذری که اگر خوب پرورده شود، به درختی از دانش و آگاهی تبدیل خواهد شد.
در مدرسه تختی نمرور، امروز کتاب‌ها تنها روی میز نچیده بودند؛ در نگاه و ذهن کودکان جا خوش کرده بودند. و شاید این همان معنای واقعی «با کتاب زندگی کنیم» باشد.
ارسال دیدگاه