زنجان (پانا) - وقتی سخن از بازدارندگی در روابط بین‌الملل به میان می‌آید منظور، سیاست مبتنی بر تلاش برای کنترل رفتار بازیگران دیگر با استفاده از تهدید است. اگر بازدارندگی را یکی از استراتژی‌های سیاست خارجی دولت‌ها به عنوان یکی از مفیدترین نهادهای ایجادی بشر در نظر بگیریم و وظیفه دولت‌ها را در ترسیم سیاست خارجی، تامین منافع ملی مفروض قرار دهیم باید بپذیریم که ابزارهای سیاست خارجی در تامین سخت‌افزارهای این رویکرد می‌تواند به اقتضای زمان و ایجاب شرایط متغیر از آنچه باشد که قبلا اعلام شده است.
