افتتاح پروژه‌های ورزشی به نام شهید سعید طوقانی

سعید طوقانی، نامی است که با افتخار، «پهلوانی» و «شهادت» را در هم آمیخته است. او الگویی از یک نوجوان انقلابی است؛ قهرمان در میادین ورزشی، ایثارگر در میدان‌های نبرد و عاشق آرمان‌های والا.

از گود زورخانه تا اوج پهلوانی

سعید در سال ۱۳۴۸ در تهران به دنیا آمد و در خانواده‌ای ورزشی و اصیل رشد کرد. روزهای اولیه زندگی‌اش در فضای معنوی زورخانه و همراه با صدای ضرب مرشد و زنگ میل سپری شد. استعدادش در ورزش‌های زورخانه‌ای، به‌ویژه در شیرین‌کاری‌ها، آنچنان چشمان‌نواز بود که در هفت‌سالگی و در مراسمی مهم، در مدت فقط ۳ دقیقه، ۳۰۰ دور به دور خود چرخید و به‌عنوان قهرمان ملی شناخته شد. از آن زمان به بعد، تصویر این "پهلوان کوچولوی کشور" بر دیوار زورخانه‌ها و صفحات نشریات ورزشی نقش بست.

عشق بزرگ‌تر از سن

وقتی جنگ تحمیلی در سال ۱۳۵۹ آغاز شد، روح فعالی که در وجود سعید بود، توانایی تحمل تماشای برادرانش در جبهه را نداشت. چگونه می‌توانست برادرانش علی، محمد و حمید به جبهه بروند و او در خانه بماند؟ مجروحیت علی و مفقودالاثر شدن محمد در عملیات والفجر یک، انگیزه‌ای در او ایجاد کرد که سرانجام، با اصرار بسیار، به بهانه اجرای ورزش برای رزمندگان به جبهه رفت؛ در حالی که خود می‌دانست این تنها بهانه‌ای برای پیوستن به جبهه است. پس از بازگشت، دیگر نمی‌توانست در آرامش بماند و با دستکاری شناسنامه‌اش در بهار ۱۳۶۳، به جبهه‌ها رفت تا چکیده ایثارگری برادرانش را پر کند.

او همراه با همرزمانش مثل شهید عباس دائم‌الحضور، زورخانه‌ای در پادگان دوکوهه برپا کرد تا روح پهلوانی و جوانمردی را در رزمندگان زنده نگه دارد. در عملیات بدر در زمستان ۱۳۶۳، با وجود بیماری شدید، از بیمارستان جان سالم به در برد و به خط مقدم رسید.

روز وداع

شب ۲۲ اسفند ۱۳۶۳، در شرق دجله، سعید با شجاعت در حال اجرای مأموریت بود که ناگهان از ستون رزمندگان جدا شد. گلوله‌ای شکم این پهلوان کوچک را پاره کرد. سعید، فرزند راستین ایران، بر زانو درآمد و به آرزوی همیشگی‌اش، یعنی شهادت در راه خدا و دیدار با برادرانش، نائل آمد.

شهید سعید طوقانی نمادی از «فرهنگ پهلوانی»  است. او به ما آموخت که پهلوانی تنها به چرخیدن در گود محدود نمی‌شود، بلکه به چرخیدن به دور خویشتن و فدای همه چیز برای خدا و میهن است.