جشن عاطفه‌ها و مهربانی؛ زمستان مدرسه ما بهاری شد

 امروز، حیاط مدرسه ما نه با سرما، که با گرمای لبخندها و دست‌های کوچکی پر شد که هدیه‌های مهربانی خود را برای همکلاسی‌های نیازمندشان آورده بودند. جشن باشکوه «عاطفه‌ها» در فضایی سرشار از شور و نشاط کودکانه و نوعدوستی برگزار شد.

از صبح زود، دانش‌آموزان هر پایه با بسته‌هایی رنگارنگ که حاوی لوازم التحریر نو، کتاب، اسباب‌بازی و حتی لباس‌های گرم بود، به مدرسه آمدند. حس خوب کمک کردن و اشتیاق برای سهیم شدن در شادی دیگران، در چشمان همه بچه‌ها موج می‌زد.

یکی از دانش‌آموزان پایه ششم درحالی که یکی از هدیه های خود را روی میز می‌گذاشت گفت: «دیشب با مادرم کلی مداد رنگی و دفترچه خوشگل خریدیم. من خیلی خوشحالم که یک دانش‌آموز دیگر هم می‌تواند با این مدادها نقاشی‌های قشنگی بکشد. این کار حال دلم را خیلی خوب کرد.»

این جشن تنها به اهدای بسته‌ها محدود نبود. برنامه‌های شاد و گروهی، از جمله اجرای سرود همگانی با موضوع مهربانی و مسابقات گروهی، فضایی پرشور و به‌یادماندنی ایجاد کرده بود. شادی بچه‌ها در حین بازی و همکاری، نشان می‌داد که عاطفه‌ها تنها در بسته‌های کادویی نیست، بلکه در نگاه‌ها و لبخندهایشان جاری است.

خانم زارع  مدیر مدرسه شاهد پوررضایی، در سخنان کوتاهی خطاب به دانش‌آموزان گفت: «امروز شما ثابت کردید که بزرگ‌ترین ثروت، ثروت دل است. این دست‌های کوچک شماست که می‌تواند دنیایی بزرگ را از محبت پر کند. شما معماران فردای ایران، امروز درس انسانیت را به زیباترین شکل ممکن تمرین کردید.»

در پایان مراسم، بسته‌های اهدایی با نظم و همکاری خود دانش‌آموزان جمع‌آوری شد تا به دست دانش‌آموزان نیازمند همان مدرسه و مدارس اطراف برسد.

به راستی که امروز، دیوارهای مدرسه ما شاهد یکی از زیباترین صحنه‌ها بود؛ صحنه‌ای که در آن «بخشیدن» به اندازه «دریافت کردن» شیرین بود و زمستان سرد، به بهاری از مهر و دوستی تبدیل شد.