نصرالله، صدای ماندگار و آشنا برای مردم ایران

سید حسن‌نصرالله، تنها یک دبیرکل یا یک فرمانده نبود؛ او صدای عزت و نماد ایستادگی ملتی بود که جز کرامت و آزادی نمی‌خواست. با هر سخنرانی‌اش، نه فقط مردم لبنان که تمام آزادگان جهان به نفس‌کشیدن ادامه می‌دادند. او به همگان آموخت که می‌توان در برابر مجهزترین ارتش منطقه ایستاد و با ایمان و تدبیر، ترس را به دل دشمن افکند.

یک سال گذشت، اما داغ شهادت سیدحسن‌نصرالله هنوز تازه است. خبر رفتنش را در ایران شنیدیم در میان کلاس‌ها و خیابان‌ها  گویی همه‌جا لحظه‌ای سکوت کرد. از همان روز، نام او در دل ما نوجوانان ایرانی معنای دیگری یافت نامی که با مقاومت، شجاعت و ایستادگی گره خورده است.

امروز، در ایران، کنار هم وقتی پرچم‌های مقاومت را می‌بینیم یا نامش را می‌شنویم، قلبمان محکم‌تر می‌تپد. شاید جسمش در میان ما نباشد، اما راه و اندیشه‌اش در ذهن نوجوانان ادامه دارد. یاد گرفته‌ایم که شهادت پایان نیست؛ آغاز است. آغاز مسیری که با قلم‌ها، صداها و قدم‌های هم نسل‌ها باید ادامه داشته باشد.

امروز، اگرچه نبض مقاومت از فقدان او به درد آمده، اما خون پاکی که در این راه ریخته شد، بی‌تردید قلمرو نبرد را وسعت خواهد بخشید. دشمن خیال کرده است که با حذف یک فرد، می‌تواند یک مکتب را از میان بردارد؛ اما نمی‌داند که «سید مقاومت، یک شخص نبود، یک راه بود». اکنون، هر مجاهد در جبهه مقاومت، خود سید حسن نصرالله دیگری است که برای انتقام خون پاک او و ادامه راهش، شجاع‌تر و قاطع‌تر از پیش در میدان حاضر خواهد شد. راهی که با شهادت نصرالله، جاودانه و بی‌بازگشت شد.