چادرشب قاسم‌آباد؛ هنری ماندگار بر تار و پود فرهنگ بومی
چابکسر(پانا)-در دل روستای قاسم‌آباد گیلان، چادرشب‌بافی همچنان زنده است؛ هنری که با نقش‌های رنگارنگ و بافت دستی‌اش، نه‌تنها هویت زنان شمال ایران را روایت می‌کند، بلکه به‌عنوان میراث فرهنگی ناملموس در یونسکو، جهانی شده است.
چادُرشب‌بافی، یکی از کهن‌ترین و منحصربه‌فردترین هنرهای سنتی ایران، ریشه در فرهنگ پربار قاسم‌آباد دارد؛ روستایی در حومه چابکسر که از دیرباز زنانش با دستانی پرتوان و ذهنی خلاق، نخ‌های ساده را به پارچه‌هایی شگفت‌انگیز بدل کرده‌اند.
چادُرشب، پارچه‌ای ضخیم و رنگارنگ است که در گذشته برای پوشاندن بستر یا پیچیدن جهیزیه نوعروسان به کار می‌رفت. اما آن‌چه این هنر را خاص می‌کند، نه فقط کاربردش، بلکه فرایند ساخت آن است؛ فرایندی که با دست انجام می‌شود و در آن، زنان با بافندگی روی دار چوبی، طرح‌هایی هندسی با رنگ‌های پرانرژی پدید می‌آورند؛ طرح و رنگ هایی که اغلب از طبیعت الهام گرفته شده‌اند.
در سال‌های اخیر، تلاش جامعه محلی و فعالان فرهنگی باعث شده این هنر از مرزهای محلی عبور کند و جایگاه جهانی پیدا کند. ثبت جهانی چادُرشب‌بافی به‌عنوان میراث فرهنگی ناملموس در یونسکو، نه‌تنها افتخاری برای قاسم‌آباد، بلکه گامی مهم در حفاظت از میراث زنان هنرمند شمال ایران به‌شمار می‌رود.
امروزه در قاسم‌آباد، کارگاه‌های کوچک خانگی و تعاونی‌های بومی تلاش می‌کنند این هنر را زنده نگه دارند. در برخی از این کارگاه‌ها، امکان بازدید گردشگران فراهم شده و حتی برخی زنان محلی آموزش این هنر را به نسل جدید منتقل می‌کنند تا این هنر بومی همچنان روایتگر هویت فرهنگی قاسم آباد باشد.
چادُرشب نه فقط یک پارچه، بلکه قصه‌ایست بافته‌شده از نسلی به نسل دیگر؛ روایتگر فرهنگی است که قاسم‌آباد آن را زنده نگاه داشته و به جهانیان معرفی کرده است.
ارسال دیدگاه