مهر «تعلیق» بر پیشانی جام جهانی کم اهمیت؛ توفیق اجباری برای ورزش اول ایران

فرهاد فخرآبادی/ در حالی که قرار بود مسابقات جام جهانی کشتی فرنگی 2019، هفته آینده به میزبانی ورزشگاه آزادی تهران برگزار شود، اما ساعات پایانی شب گذشته اتحادیه جهانی کشتی با انتشار خبری در وبسایت رسمی‌اش اعلام کرد که برگزاری این رقابت‌ها به علت «نبود ثبات» به تعویق افتاده است، واژه‌ای که نشان می‌دهد احتمالا این رقابت‌ها در تاریخ دیگری به میزبانی تهران برگزار می‌شود.

واژه «تعویق» عمدی است

در خبری که سایت اتحادیه جهانی کشتی منتشر کرده است، از انصراف دو کشور برای حضور در جام جهانی به میان آمده اما اشاره‌ای به نام این کشورها نشده است اما پیگیری‌ها نشان می‌دهد که ژاپن یکی از کشورهایی بوده که با ارسال نامه‌ای به اتحادیه جهانی کشتی اعلام کرده‌ است در این رقابت‌ها حضور نخواهند داشت، اتفاقی که مسابقات را تحت تاثیر قرار خواهد داد و با توجه به فرصت کم باقی مانده تا رقابت‌ها، عملا برگزاری مسابقات با حضور 6 تیم فراهم نخواهد بود و به همین علت است که اتحادیه جهانی کشتی از واژه «تعویق» استفاده کرده است. به عبارت دیگر اتحادیه جهانی کشتی فعلا تحت تاثیر درخواست این دو کشور و با توجه به عدم امکان برگزاری رقابت‌ها با 6 تیم فعلا تصمیم گرفته در تاریخ اعلام شده مسابقات را برگزار نکند.

نکته قابل ذکر دیگر درباره تعویق این رقابت‌ها این است که اتحادیه جهانی ظاهرا پیشنهاد مهمی برای میزبانی این دوره از رقابت‌ها در فاصله کوتاه باقی مانده تا پایان سال میلادی ندارد و می‌خواهد به هر ترتیب ممکن طی روزهای آینده دو کشور انصراف داده را راضی به حضور در ایران کند تا مسابقات در همان سال 2019 برگزار شود و به سال دیگر موکول نشود.

این جام جهانی کم اهمیت

در کنار تعویق رقابت‌ها، نکته قابل اشاره دیگر درباره مسابقات جام جهانی کشتی ( در هر دو مدل آزاد و فرنگی) این است که اصولا این رقابت‌ها جایگاه بالایی در بین جامعه کشتی ندارد.

بین اهالی کشتی، اگر بحث اولویت‌بندی مسابقات مطرح باشد، المپیک تابستانی در صدر اهمیت قرار دارد و سپس مسابقات قهرمانی جهان در جایگاه دوم است. رده سوم اهمیت تورنمنت‌های کشتی به بازی‌های آسیایی و سپس مسابقات قهرمانی آسیا تعلق دارد و در رده پنجم و پایانی درجه اهمیت مسابقات کشتی، باید نام جام جهانی را آورد. طبیعتا با درجه اهمیتی به این پایینی، درخواست میزبانی برای این رقابت‌ها کم است و به همین علت است که می‌بینیم 5 دوره آخر این رقابت‌ها در کشتی فرنگی به میزبانی ایران برگزار شده است.

بدین ترتیب برگزاری این رقابت‌ها از نظر اقتصادی سودی برای کشور نخواهد داشت و در فضایی که فدراسیون‌ها باید بیشتر از گذشته مراقب دخل و خرج‌شان باشند، این تعویق از بسیاری جهان به نفع ایران خواهد بود، هر چند به نظر می‌رسد با عدم استقبال کشورها از میزبانی، اتحادیه جهانی بیش از اینکه در تلاش برای پیدا کردن میزبانی جدید باشد، تمایل دارد ایران باز هم میزبان این رقابت‌ها باشد و البته در ابین بین فدراسیون کشتی با ریاست علیرضا دبیر هم چندان بی‌میل نخواهند بود که بار مالی برگزاری مسابقات با این درجه اهمیت را به دوش نکشند.