نیمکت سرد در روزهای سرد تهران؛ 5 سکانس از ماجرای بازگشت برانکو به تیم ملی فوتبال ایران

تهران (پانا) – هر چند شانس و اقبال هفته گذشته با تساوی میان بحرین و عراق، در خانه تیم ملی فوتبال ایران را زد و سرنوشت صعود را به ساق پای بازیکنان ملی‌پوش فوتبال ایران سپرد، اما اوضاع و احوال پیرامون ساختمان خیابان سئول خوب نیست و نیمکت تیم ملی سردترین روزهای خودش را سپری می‌کند و اخبار و حواشی مختلفی پیرامون آینده آن به گوش می‌رسد.

علیرضا دهقانی / اگر شانس و اقبال خوب بحرینی‌ها نبود، باز هم فوتبال ایران به اما و اگر رسیده بود. راهی که سال‌ها آنرا فراموش کرده و حداقل در مرحله گروهی مسابقات قاره کهن بدون دردسر صدرنشین بودیم، نزدیک به تکرار بود اما تیر دروزاه بحرین یکبار دیگر به فوتبال ایران فرصت تنفس داد تا به خودش بیاید و از اما و اگر دور شود. حالا کار دست خودمان است و برای صدرنشینی در مرحله اول انتخابی جام جهانی 2020 به 4 برد از 4 بازی باقی مانده نیاز داریم که 3 بازی در تهران و یک بازی در خانه کامبوج خواهد بود.

قصه از کجا شروع شد؟

همه چیز برای مارک ویلموتس روبراه بود، او روی ابرها سیر می‌کرد و هر از چند گاهی در آستانه اردوی تیم ملی به یکی دو مسابقه لیگ برتر سرک می‌کشید و در اقدامی عجیب و منحصر به فرد در فوتبال حرفه‌ای جهان، به صف ابتدایی بازیکنان دو تیم می‌رفت و با بازیکنان دو تیم خوش و بش می‌کرد، رفتاری که حداقل برای خیلی از هواداران فوتبال که خاطره بداخلاقی‌های کی‌روش را در ذهن داشتند شیرین می‌آمد اما شکست مقابل بحرین استارت بحران پیرامون مرد بلژیکی را زد.

بحرانی که از شکست تلخ یک بر صفر مقابل بحرین در «رفاع» آغاز شد، آرام آرام شروع به شعله‌ور‌تر شدن کرد تا تیم ملی به آستانه دیدار با عراق رسید و خلاف دفعات قبل خبری از ویلموتس در ایران نبود. او به صورت غیر رسمی قهر کرده و به علت پرداخت نشدن حقوقش دیر به ایران آمد، حضوری دیر هنگام که یک هشدار جدی را برای فوتبال ایران به صدا در آورد.

مرور رفت و آمدهای ویلموتس به ایران از زمان رسمی شدن سرمربیگری‌اش در تیم ملی، نشان می‌دهد که او مربی پروازی است و اصولا علاقه‌ای به حضور بلند مدت در ایران ندارد، رفتاری که به آهستگی فضای یاد کردن از کارلوس کی‌روش را فراهم کرد و در نهایت شکست تلخ مقابل عراق هم بر آتش نگرانی ادامه راه با ویلموتس اضافه کرد و البته زنده کننده یاد مرد پرتغالی بود که با تمام بداخلاقی‌هایش اردوی به موقع و بی‌موقع را حتی بدون بازی دوستانه برپا می‌کرد.

زمانی نگرانی درباره ویلموتس زیادتر می‌شود که بدانیم که از زمان حضور او در تیم ملی، او 2 فیفادی را از دست داده است، روزهایی که تمام فوتبال جهان معطوف به برگزاری دیدارهای دوستانه است، فوتبال ایران در تعطیلات به سر می‌برد. تلخ‌تر اینکه در برنامه تیم ملی تا به امروز هیچ دیدار دوستانه‌ و یا اردو و حتی مینی اردویی تا فروردین‌ماه و دیدارهای رسمی با هنگ کنگ و کامبوج دیده نمی‌شود.

و ناگهان نام برانکو شنیده شد

برانکو ایوانکوویچ را باید به واسطه موفقیت‌های چشمگیرش در پرسپولیس آلترناتیو هر تیمی بزرگی به غیر از استقلال دانست و حالا نامش پیرامون نیمکت تیم ملی بیش از هر زمانی شنیده می‌شود. اما حقیقت داستان برانکو و تیم ملی فوتبال ایران چیست؟ آیا واقعا فدراسیون فوتبال ایران بدنبال حضور او در تیم ملی و وداع زودهنگام با ویلموتس است؟

درباره حضور برانکو در تیم ملی و وداع با ویلموتس ذکر چند نکته ضروری است:

1- وداع با مارک ویلموتس برای فدراسیون فوتبال ایران آنقدرها هم راحت نیست که برخی تصور می‌کنند. برخی فدراسیون فوتبال ایران را با فدراسیون فوتبال کشورهای جنوبی خلیج فارس اشتباه گرفته‌اند که منابع مالی ناتمامی در اختیار دارند. بار مالی که اخراج ویلموتس روی دوش فدراسیون فوتبال می‌‌گذارد سنگین‌تر از چیزی است که به مهدی تاج جسارت دهد تا حکم اخراج ویلموتس را امضا کند.

2- برنامه فدراسیون فوتبال در مقطع فعلی به هیچ عنوان اخراج مارک ویلموتس نیست. فدراسیون با ارسال ایمیلی به ویلموتس از او درباره برخی مسائل و انتقادات مهم که از جمله آنها حضور کوتاه مدت در ایران است، توضیح خواسته و در انتظار پاسخ است و اصلا تصمیم صدور حکم اخراج برای ویلموتس ندارد و ترجیح ادامه کار با این سرمربی بلژیکی به شرط رفع نواقص کار است. البته اگر توافقی برای رفع نواقص صورت نگیرد، تلاش فدراسیون برای توافق بر جدایی خواهد بود، به عبارت ساده‌تر، مهدی تاج زیر بار امضا سنگین برای اخراج ویلموتس نخواهد رفت.

3- در این میان ناگهان نام برانکو مطرح شد، سرمربی موفق پرسپولیس و ناکام الاهلی عربستان که چند هفته پیش از این تیم عربستانی اخراج شد و آنطور که اینستاگرامش نشان می‌دهد این روزها در حال گشت و گذار و لذت بردن از دوران استراحت است. اما نام برانکو از کجا آمد؟ آیا فدراسیون فوتبال با او وارد مذاکره شده است؟

4- پیگیری‌ها نشان می‌دهد که فدراسیون فوتبال ایران تماسی با برانکو نگرفته است و در این بین تنها عده‌ای واسطه سعی کرده‌اند نظر او را درباره سرمربیگری در تیم ملی فوتبال ایران جویا شوند که البته به صورت طبیعی نمی‌تواند رویای بازگشت به تیم ملی از سوی برانکو با پاسخ منفی روبرو شود، هر چند پس از مطرح شدن این پیشنهاد برخی دوستان برانکو به او توصیه کرده‌اند به علت وضعیت بد تیم ملی و زنده شدن فضای تقابل بین حامیان او و کارلوس کی‌روش پیشنهاد احتمالی را رد کند.

5- این روزها بیش از هر زمانی خبر از احتمال حضور برانکو در ایران شنیده می‌شود، اخباری که دو هدف عمده دارد. عده‌ای به هر علتی دوست دارند یکبار دیگر برانکو به فوتبال ایران برگردد و چه بهتر که اینبار روی نیمکت تیم ملی بنشیند. اما عده‌ای دیگر هم هستند که دوست داشتن‌شان برای حضور برانکو در ایران از جهت دیگری است، آنها که هنوز رویای کارلوس کی‌روش را در سر دارند فرصت فعلی را بهترین زمان ممکن برای شکست برانکو می‌دانند و معتقدند حضور او در تیم ملی می‌تواند در درجه اول این نظریه که « برانکو از تقابل با کی‌روش به دنبال نیمکت تیم ملی بود» را به اثبات می‌رساند و در درجه دوم ناکامی احتمالی تیم ملی فضای خوبی خواهد بود که مردم ایران از خدمات کارلوس کی‌روش یاد کرده و بارها بگویند « کاش کارلوس از فوتبال ایران نمی‌رفت».