آسیب دیدن سلامت روان، جامعه را دچار عقب ماندگی تاریخی می‌کند

به‌گزارش فارس، محمود ساعتچی، درباره «اهمیت سلامت روان در جامعه»، اظهار کرد: برای عوامل پیش‌رونده و بازدارنده سلامت روان در جامعه شاخص‌هایی معرفی شده است.

او با اشاره به این شاخص‌ها افزود: زمانی‌که افرادی در جایی زندگی می‌کنند که آزادی بیان برای‌شان وجود دارد، امکان یافتن شغل و درآمد مناسب دارند و امکان تحصیلات دلخواه فراهم است؛ چنین افرادی از سلامت روان شناختی بیشتری برخوردار هستند.

این روان‌شناس گفت:‌ در نقطه مقابل، اگر هرکدام از این شاخص‌های ذکر شده ضعیف باشد، بیماران روان‌شناختی بیشتری در جامعه خواهیم داشت؛ البته برای مشخص کردن این عوامل در جامعه نیاز به بررسی و تحقیق است.

ساعتچی اضافه کرد: بنده نمی‌دانم چه مؤسسه‌هایی این شاخص‌ها را مشخص کرده‌اند اما وظیفه هر یک از ما به عنوان شهروند این است که ابتدا سعی کنیم خودمان از سلامت روانی برخوردار باشیم و بعد به جامعه توجه کنیم.

او ابراز کرد: سال‌های قبل از بنده خواسته شد بزرگترین بررسی در سلامت روان در ایران را انجام دهم و بنده 2 هزار نمونه را در تهران و 15 استان بررسی کردم و نتایج آن را به یکی از قسمت‌های ریاست جمهوری ارائه دادم.

این روان‌شناس یادآور شد: براساس شواهد عینی آنچه مشخص است این است که شادمانی مردم کم است و بیشتر می‌بینیم که مردم از وضع زندگی‌شان رضایت مطلوب را ندارند؛ البته سازمان‌هایی مسئول بررسی این موضوع هستند.

ساعتچی متذکر شد: گاهی درگیری‌های بین افراد گزارش می‌شود و مردم آن شادمانی را که در دوره‌های زندگی خودمان دیده بودیم، ندارند و برنامه‌های تفریحی و شاد را کمتر می‌بینیم.

او در پاسخ به این پرسش که «پیامد به مخاطره افتادن سلامت روان چه تأثیر منفی بر سلامت فرد و جامعه می‌گذارد؟»، خاطرنشان کرد: این موضوع جامعه را دچار عقب‌ماندگی تاریخی می‌کند و میزان مهاجرت جوانان زیاد می‌شود و بهره‌وری ملی کاهش می‌یابد؛ ضمن اینکه وقتی افراد بسیار غمگین و نگران باشند، سلامت جسمی و روان‌شناختی آنها به خطر می‌افتد.