طنز/آژیرها برای چه به صدا در می‌آیند

اما حالا نمی‌دانم باید نگران چه چیزی شوم و اصلاً این آژیر برای چه به صدا درمی‌آید؟ مثلاً می‌خواهد بگوید بروید کنار که کلاس کنکور فلان دانش‌آموز دیر شد و معلم خصوصی وقت ندارد مثل ما آدم معمولی‌ها توی ترافیک بماند. وقت او برای خانواده‌های کنکوری حسابی می‌ارزد در حدی که آمبولانس تقلبی کرایه می‌کند تا خود را با خط ویژه از این کلاس به آن کلاس برساند. اگر معلم عزیز دیر برسد ممکن است آینده یک نوجوان که به زور انواع کلاس‌های تقویتی خصوصی می‌خواهد رتبه بالای کنکور را بیاورد تباه می‌شود. این نوجوان قرار است فردای مملکت را بسازد. البته چطوری و با کدام هوش و استعداد بماند.
گاهی هم آژِیرها برای چلوکباب کوبیده و سلطانی و برگ پشت ماشین، به صدا در می‌آید. این یکی خیلی مهم است. اصلاً کوبیده که سرد شود از دهن می‌افتد و دیگر هیچ مزه‌ای ندارد. کباب را باید داغ‌داغ خورد واقعاً می‌ارزد به خاطرش یک آمبولانس تقلبی کرایه شود. خط ویژه هم که خالی افتاده است. چه مشکلی دارد که چهار تا سیخ کباب و دو، سه تا معلم خصوصی از امکانات این خط استفاده کنند؟ حالا اگر یک آمبولانس واقعی پشت این تقلبی‌ها منتظر ماند و اتفاقاً بیمار بدحالی داشت مهم نیست. از قدیم گفته‌اند عمر دست خداست. اگر آن بیمار عمرش به دنیا باشد حتماً زنده خواهد ماند و بالاخره به بیمارستان خواهد رسید. کمی دیرتر خیلی مهم نیست.
حالا ما مانده‌ایم از این به بعد آمبولانس دیدیم راه بدهیم برود یا اول چک کنیم اصلاً آمبولانس است یا نه؛ اگر راه بدهیم و بعد متوجه شویم که به ماشین حمل کباب راه داده‌ایم چه؟ اگر راه ندهیم و داخل آمبولانس یک بیمار بدحال باشد چه کنیم؟
شاید بهتر باشد هر کسی کار خودش را درست انجام بدهد. ما به هر آمبولانسی که دیدم راه بدهیم و مسئولان عزیز هم هر چه سریع‌تر این آمبولانس‌های تقلبی را جمع کنند.
معلم‌های خصوصی هم راه دیگری برای رسیدن سریع‌تر به کلاس‌ها پیدا کنند. فقط می‌ماند کباب‌ها، که به نظرمان هر چه کمتر کباب بخورید بهتر است چربی و کلسترول‌تان می‌زند بالا و بعد خدای ناکرده ممکن است مسافر یکی از همین آمبولانس‌ها بشوید. البته این بار از نوع واقعی‌اش.