معضلات انتخاب شغل در کودکان و نوجوانان: روایت امیر مشهدی عباس از نمایش «من عجیب»

تهران (پانا) - امیر مشهدی عباس از ویژگی‌های نمایش روی صحنه خود می‌گوید و آن را از لحاظ شکل‌گرایی، بصری و داستانک‌های درون قصه بسیار متنوع توصیف می‌کند.

به گزارش هنرآنلاین، نمایش کودک "من عجیب" به نویسندگی و کارگردانی امیر مشهدی عباس از 7 مردادماه ساعت 20 در تالار هنر روی صحنه است و بازیگران این نمایش حمیدرضا حسینعلی، ندا نوری، مجتبی گوهرخای، فرزاد سلیمانی، غزاله مرصوصی، سروش فرهنگیان، مریم صادقیان امین، سبحان سهراب، امیرمحمد محمدی و هومن اردکانی هستند.

امیر مشهدی عباس درباره روند شکل‌گیری نمایش "من عجیب" گفت: گروه نمایشی ما به صورت معمول سالی یک اثر تولید می‌کند که سعی می‌شود تولید آثار بر مبنای مشکلات و معضلات موجود در جامعه برای کودکان باشد. این نمایش نیز با معضل و رویکرد شغل و انتخاب آن که در سن کودکی بسیار مورد توجه است و جز دنیای خیالات و آرزوهای کودکان و نوجوانان است، شکل گرفته است و این اثر به این موضوع که یک شغل باید دارای چه ویژگی‌هایی باشد، می‌پردازد. "من عجیب" مناسب گروه سنی کودکان 6 تا 12 است هرچند که تاکنون تماشای این اثر رضایت مخاطبان کم سن و سال‌تر و حتی بیشتر از آن را در پی داشته است و این مخاطبان نکات مطرح شده در این نمایش را دریافت کرده‌اند.

او داستان نمایش را اینگونه توضیح داد: قصه نمایش به کودکی به نام تیرداد بازمی‌گردد که او در زیرزمین خانه مادربزرگش میان وسایل پدربزرگ خود، آینه جادویی را پیدا می‌کند که این آینه می‌تواند بزرگی‌های هر آدمی را به او نشان دهد. تیرداد که 10 سال سن دارد با این آینه می‌تواند 25 سالگی خود را ببیند. پیرو قصه نمایش، آرزو می‌کند که شغل‌های مختلفی داشته باشد. تیرداد همیشه به فکر آن است که شغلی بدون کمترین زحمت داشته باشد و بیشترین حقوق را دریافت کند. او شغل‌هایی را امتحان می‌کند و اتفاقاتی در آن شغل‌ها می‌افتد که گره‌های این اثر را ایجاد می‌کند و داستان آن را شکل می‌دهد.

کارگردان نمایش "اژدها، اولین حیوان خانگی" درباره سبک و فضای اجرایی نمایش "من عجیب" عنوان کرد: از آنجا که علاقمند به تجربه فضاهای جدید هستم و طی این 23 سال فعالیت مستمر در تئاتر کودک، عموماً دو کار شبیه به یکدیگر نداشته‌ام، این نمایش نیز در فضای جدیدی شکل گرفته است که تاکنون تجربه‌اش نکرده‌ام. این اثر نمایشی به لحاظ ترکیب صحنه، کمپوزیسیون شخصیت‌ها و چیدمان به شکلی است که برای من جالب است و علاقمند به تجربه آن بودم.

او همچنین افزود: این اثر کمی پربازیگرتر از دیگر نمایش‌هایی است که تاکنون روی صحنه آورده‌ام و نکته دیگری که وجود دارد این است که از لحاظ شکل‌گرایی؛ چه به لحاظ بصری و چه به لحاظ داستانک‌هایی که در قصه وجود دارد، بسیار متنوع است. این نمایش را در مدت زمان دو ماه نوشتم و با توجه به اینکه زمان محدودی برای تمرین داشتم، تمرینات آن حدود یک ماه و نیم به طول انجامید. تلاشم بر این بود تا این اثر موجز، مفید و در خور شان مخاطب باشد.

این کارگردان تئاتر کودک درباره طراحی صحنه نمایش یادآور شد: همه چیز در این نمایش بسیار ساده است اما سعی کرده‌ام با کارگردانی به فضای ایده‌آل برسم. علت ساده بودن نیز این است که ما به لحاظ هزینه‌ای، چندان نمی‌توانیم طراحی صحنه دلخواه‌مان را ارائه دهیم؛ اما تلاش شده است که صحنه‌ای با گرافیک مناسب و فضاسازی مناسب طراحی شود تا مخاطب در فضای نمایش قرار گیرد.

مشهدی عباس درباره موسیقی نمایش "من عجیب" گفت: موسیقی نمایش را عبد آتشانی ساخته است. از آنجا که عادت دارم انتخاب‌های خوبی انجام دهم چندان دخالتی در فضاهای هنری و آرتیستی کار نمی‌کنم. به نظرم در موسیقی این اثر اتفاق بدی نیفتاده و سلیقه آقای آتشانی اینگونه بوده و من نیز با او همسو بوده‌ام؛ اما ممکن است در تنظیمات کمی با هم اتفاق سلیقه نداشته باشیم با این حال من همیشه به نظر او و دیگر همکاران احترام گذاشته‌ام. موسیقی این نمایش برای کودک امروز و با فضایی که برای کودک امروز مناسب است، ساخته شده است.

نویسنده و کارگردان نمایش "غولاقو" درباره انتخاب بازیگران نمایش "من عجیب" اظهار کرد: در این نمایش بازیگران حرفه‌ای حضور دارند و در کنارشان بازیگران کودکی هستند که از آن‌ها استفاده شده است چراکه در نظر داشتیم همذات‌پنداری در این اثر به درستی اتفاق بیافتد که امیدوارم این موضوع هم برای مخاطب جذاب باشد.

او در پایان صحبت‌هایش تصریح کرد: پیام این نمایش برای بچه‌ها بسیار مهم است و به این نکته اشاره دارد که خیلی مهم نیست که شما چه شغلی را انتخاب می‌کنید، مهم این است که سختی‌های شغلتان را پشت سر گذاشته تا در آن متبحر و متخصص شوید. به دوستان هنرمند و دست‌اندرکاران تئاتر کودک و نوجوان توصیه می کنم تا به آثاری که قصد تولید آن را دارند فکر کنند تا آثار ارزشمندی از لحاظ محتوا باشند و غیرمستقیم باشند و چندان مستقیم‌گویی نداشته باشند تا زدگی ایجاد نکند. من هم تمام تلاشم را کردم تا این کار را انجام بدهم و امیدوارم استقبال مخاطب خوب باشد. اجرای یک نمایش بر صحنه بسیار دشوار و هزینه‌بر است اما امیدواریم که اطلاع‌رسانی درستی صورت گیرد و مخاطبان در این زمان محدود به تماشای این نمایش بنشینند.

دیگرعوامل نمایش عبارتند از: شاعر: آزاده فرهنگیان، آهنگساز: عبد آتشانی، دستیاران کارگردان: فرزاد سلیمانی، غزاله مرصوصی و سروش فرهنگیان (با تشکر از سحر آقاسی)، طراح صحنه: غزاله مرصوصی، ساخت صحنه: کیوان ضیاپور و فرزاد سلیمانی، نقاشی صحنه: مهدی بادیه پیما و اسماعیل چشرخ، مدیر صحنه: سروش فرهنگیان، طراح لباس: مونا کیانی فر، دوخت لباس: بیتا مشهدی عباس، طراح نور: رضا خضرایی، راکوردر نور و صدا: مریم علوی، طراح گریم: حسین تبریزی، اجرای گریم: حسین تبریزی و لیلا پریشان، طراح پوستر و بروشور: استودیو آراد، مشاور شعبده بازی: حامد نظامی، مسئول لباس: مریم صادقیان امین و روابط عمومی و تبلیغات: گروه هنری هفت پنج یک.

علاقمندان به منظور تماشای این نمایش می‌توانند بلیت آن را از سایت تیوال تهیه کنند.