حال و روز ناخوش بیمارستان امام خمینی تهران

به‌گزارش تسنیم، اگر تابهحال گذرتان به خیابان دکترقریب افتاده باشد حتما باید بیمارستان امام‌خمینی(ره) را دیده‌ باشید؛ پس از گذشتن از کنار نرده‌های سبزرنگ و آیه‌های امیدبخش قرآن روی آنها، به درب‌اصلی بیمارستان خواهید رسید‌.

بیمارستان امام‌خمینی(ره) یکی از بزرگترین بیمارستان‌های خاورمیانه که بیش از یک‌هزار و 100 تخت‌‌خواب دارد و اگرچه سعی در بهبود حال بیماران دارد اما گلایه‌های پرتعداد بیماران و مشکلات‌عدیده بیماران در این بیمارستان حکایت از حال ناخوش این بیمارستان دارد.

حجم‌انبوه بیماران بستری‌شده در بیمارستان

نخستین نکته‌ای که در بدو ورود به بیمارستان کاملا مشهود است، تعداد زیاد بیماران بستری‌شده در بخش‌هاست که همین عامل می‌تواند کیفیت خدمات‌دهی بیمارستان را تحت‌تاثیر قرار دهد؛ در گفت‌وگویی که با بیماران بستری‌شده در بخش‌طبی 1‌و2 انجام دادیم، پایین‌بودن کیفیت غذای بیمارستان همچنین کم‌توجهی برخی از پرستاران به‌بیمارها از جمله گلایه‌های مطرح شده بود.

پیرمرد 70 ساله‌ای که به‌علت عفونت زانویش در مرکزطبی 1و2 بستری است از کیفیت پایین غذاها گلایه دارد و می‌گوید:در این چندروزی که بستری شده اشتهایش کم‌شده است سپس به سرم بالای سرش که تمام‌شده اشاره می‌کند و عنوان می‌کند که چندین‌بار است این اتفاق رخ داده و پرستارها یادشان می‌رود که بیایند و سرم را از دستم جدا کنند!

می‌خواهم از کنار اتاق دیگری که درش نیمه‌باز است عبور کنیم که دیدن چهره‌ی‌نگران مردی توجهمان را جلب می‌کند؛ وارد اتاق می‌شویم و علت نگرانی‌اش را جویا می‌شویم؛ به‌سختی حرف می‌زند و می‌گوید:الان 4روز است که در این بخش بستری شده‌ام و حالا می‌گویند باید به‌بخش دیگری ارجاع شوی، به‌ازای هرشب بستری، از پسرم 600 هزار تومان پول دریافت کرده‌اند؛ بعد با صدایی بغض‌آلود ادامه می‌دهد:شرمنده‌ی پسرم و همسرش شده‌ام.

فکر کردن به خودکشی برای فرار از سیستم فشل‌سلامت

قدم‌هایمان را تند می‌کنیم تا از ساختمان خارج شویم‌ اما لباس‌های کردی ملاقات‌کنندگان یکی از بیماران سبب شد تا کمی بیشتر در بیمارستان بمانیم؛ لباس محلی رنگارنگی که یکی از زن‌ها پوشیده باعث می‌شود چندثانیه‌ای به‌حال ناخوش هیچ بیماری فکر نکنیم اما چشممان به وایت‌برد نصب‌شده بالای‌سر بیمار می‌افتد که رویش با خط کج و معوجی نوشته شده:هماتولوژی.

متوجه می‌شویم که بیمار از مشکل‌خونی رنج می‌برد؛ در گفت‌‌وگو با همراهان بیمار متوجه می‌شویم از پاوه به اینجا آمده‌اند ...

وقتی ماجرای حضور این بیمار در بیمارستان را متوجه می‌شویم، فشل بودن سیستم‌سلامت، کاممان را تلخ می‌کند؛ مریضی که روی تخت خوابیده مردجوانی است، ماسکی که روی صورتش دارد را به‌آرامی و بااحتیاط برمی‌دارد و می‌گوید:از ابتدای نوروز 98 در بیمارستان‌ کرمانشاه بستری بوده‌ و منتظر بودم تعطیلات تمام شود تا یک پزشک‌متخصص بیاید و بیماری‌ام را تشخیص دهد، پس از 18روز وقتی فهمیدند بیماری لنفوم دارم به‌این بیمارستان منتقلم کردند؛ در این‌مدت به‌دلیل دردهای شدیدی که داشته‌ام بارها به‌فکر خودکشی افتاده‌ام!

تشریح علل نارضایتی‌ها از زبان معاونت بیمارستان

با ناراحتی بخش‌طبی را ترک می‌کنیم و در دل از خداوند شفای تمام بیماران را می‌خواهیم؛ حیاط بیمارستان را تا جلوی ساختمان شماره 1 قدم میزنم، از پله‌ها بالا میرویم و وارد بخش "ارتوپدی زنان" می‌شویم.

همراه خانم 76 ساله‌ای که عمل‌جراحی لگن کرده است از موفقیت‌آمیز بودن جراحی‌اش اظهار خوشحالی می‌کند؛ در بخش داخلی، دختر 18 ساله‌‌‌ای بستری است که به‌بیماری لوپوس مبتلاست، این بیماری بسیاری از ارگان‌های بدن را درگیر می‌کند و شیوع کمی در جهان دارد؛ مادرش از روند درمان دختر 18 ساله‌اش رضایت دارد و می‌گوید:در این 50روزی که دخترش را بستری کرده‌اند مشکل خاصی به‌وجود نیامده‌ است.

به‌سمت ساختمان شماره8 بیمارستان امام‌خمینی(ره) راه می‌افتیم تا علت مشکلات‌عدیده بیماران را از معاونت‌درمان جویا شویم؛ دکتر سیدفرشاد علامه، معاونت‌درمان بیمارستان امام‌خمینی(ره) ماجرای گلایه‌ی بیماران از کیفیت خدمات پرسنل را تایید می‌کند و می‌گوید:در حال‌حاضر بیمارستان امام بیش از هزارتخت‌ دارد اما تعداد کل کادر پرستاری و بهیاری روی‌ هم رفته یک‌هزار و 40نفر است که این تعداد برای بیمارستان کم است؛ کمبود نیروی‌انسانی در کاهش میزان خدمات‌رسانی و افزایش‌نارضایتی تاثیرگذار است زیرا از طرفی باعث می‌شود پرستاران براساس اولویت‌ها به پیگیری روند درمان بیماران بپردازند و از طرف‌دیگر همین امر باعث خستگی و کاهش‌توان نیروی‌انسانی برای خدمت‌رسانی خواهد شد.

او یادآور می‌شود:گاهی ممکن است به‌دلیل حجم‌بالای بیماران در بخش‌ها، سرم بیماران با تاخیر جدا شود‌ و اگرچه دیرتر جدا شدن سرم از دست بیمار مشکل جدی ایجاد نمی‌کند اما این اتفاق‌ها روی روحیه‌ بیمار موثر است و در آنها ایجاد نارضایتی می‌کند‌.

معاونت‌درمان بیمارستان امام‌خمینی(ره) می‌گوید:جهت جذب نیروی بیشتر به‌صورت مکرر درخواست داده‌ایم و همچنان منتظریم مساعدت‌های لازم صورت‌پذیرد.

این پزشک درباره وضعیت بهداشت‌وان بیماران‌خاص و سرطانی نیز متذکر می‌شود:در بیمارستان دپارتمانی به‌نام طب‌تسکینی وجود دارد که با همکاری خیریه‌ها در جهت کاهش‌آلام این بیماران تلاش می‌کند؛ این دپارتمان در انستیتو کانسر با اجرای برنامه‌های شاد و هنری سعی دارد وضعیت‌روانی بیماران را در وضعیت‌مطلوبی قرار دهد‌ البته تمام بیماران‌سرطانی در انستیتو کانسر بستری نیستند اما در صورت تشخیص پزشک تحت مشاوره‌های روان قرار می‌گیرند‌.

به این فکر میکنیم که پزشک‌معالج آن بیمار کرمانشاهی که قصد خودکشی داشته است آیا تابه‌حال وضعیت بد روحی او را تشخیص نداده است؟

علامه که در بیان نقاط‌ضعف بیمارستان صراحت دارد به کمبود تخت‌های بیمارستانی اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد:خیلی اوقات مجبوریم به‌علت کمبود جا بیماران را جابه‌جا کنیم و بیماری که باید در بخش دیگری بستری شود را به ساختمان یا بخش دیگری انتقال دهیم‌، این اتفاق باعث برهم خوردن نظم بیمارستان و سخت‌تر شدن کار پرسنل می‌شود‌.

با اشاره علامه به‌کمبود جا، به‌یاد بیماری افتادم که چندین روز پیش در مرکزطبی 4 یا همان بخش نفرولوژی دیده بودیم؛ اگرچه وضعیت‌بهداشتی سالن‌ها و سرویس‌های بهداشتی این بخش نسبت‌به سایر بخش‌ها بهتر است اما بیماری‌ که پیوند کلیه شده‌بود از مساله‌ دیگری گلایه داشت‌، او از اینکه در کنار بیمار مبتلا به‌ عفونت‌ریه بستری شده بود اظهار نگرانی کرده و می‌گفت:به‌دلیل استفاده از داروهای سرکوب‌گر سیستم‌ایمنی احتمال ابتلایش به سایر بیماری‌ها بیشتر است‌‌.

علامه درباره این مشکل با بیان اینکه بخش کنترل عفونت بیمارستان سعی در بهبود هرچه بیشتر این وضعیت دارد، می‌گوید:البته ما مدعی نیستیم که احتمال انتقال‌عفونت‌ در بیمارستان امام صفر است اما تلاش‌ خود را برای بهبود این وضعیت انجام خواهیم داد؛ ما چندین اتاق‌ایزوله (قرنطینه) در بیمارستان داریم اما به‌دلیل حجم‌بالای بیماران گاهی مجبور می‌شویم سایر اتاق‌های چندتخته را نیز خالی کرده و فقط یک‌بیمار در آن‌ بستری کنیم.

معاونت‌درمان بیمارستان امام‌خمینی(ره) در توجیه دلیل حجم‌بالای بیماران بستری شده در بیمارستان متذکر می‌شود:به‌دلیل نقصی که در سیستم ارجاع نظام‌سلامت کشور وجود دارد، مردم به‌درستی راهنمایی نمی‌شوند و به‌همین علت در بسیاری از موارد خودشان به‌طور سلیقه‌ای به بیمارستان ما مراجعه می‌کنند و همین امر باعث می‌شود تعداد مراجعات بیش از ظرفیت باشد و بخشی از گلایه‌های مردم درخصوص روند درمانشان نیز به‌همین امر مربوط می‌شود.