علی نصیریان: جنگ و خشونت اساس کار دراماتیک است

نشست خبری سریال «برادرجان» امروز یکشنبه 12 خردادماه با حضور محمدرضا آهنج کارگردان، محمدرضا شفیعی تهیه‌کننده، علی نصیریان، آفرین عبیسی، ندا جبرائیلی، شیوا ابراهیمیان، حسام منظور و سعید چنگیزیان بازیگران این سریال در دفتر وصف صبا برگزار شد.
محمدرضا شفیعی تهیه‌کننده این سریال در ابتدای این نشست گفت: «برادرجان» ماحصل زحمت یک تیم ۸۰ نفره است که امیدوارند مخاطب این سریال را دوست داشته باشد.

موفق به جلب رضایت مخاطب در نیمه دوم ماه رمضان نشدیم

محمدرضا آهنج کارگردان سریال «برادر جان» با اشاره به انتظار مخاطب از نیمه دوم آن گفت: در ابتدای شروع این سریال انتظار مخاطب از فیلمنامه بالا رفت اما به دلایلی موفق به جلب رضایت مخاطبان در دهه دوم ماه رمضان نشدیم.
کارگردان «برادرجان» با اشاره به دلیل پرداختن به موضوع حق‌الناس توضیح داد: انگیزه پرداختن به این موضوع از زمان قتل هابیل به دست قابیل این موضوعات وجود داشته‌اند. باتوجه به آماری که از تماشاگران سریال در دسترس است هنوز در سال 1398 این موضوع دیدنی است.

نمایش خشونت به معنای ترویج آن نیست
حسام منظور بازیگر نقش «چاووش نخعی» در بخش دیگری از نشست درباره خشونتی که در سریال دیده می‌شود گفت: هیچ وقت کار تحقیقاتی صورت نگرفته است که خشونت در یک اثر نمایشی از این حد نباید بالاتر برود. نمایش خشونت هیچ وقت به معنای ترویج آن نیست و اصلاً نمایش هر مساله‌ای به معنای ترویج آن نیست.
منظور همچنین درباره دیالوگ‌های سریال «برادرجان» توضیح داد: ادبیات دراماتیک خوانده‌ام و به‌نظرم نباید از دیالوگ‌ها انتظار داشت که شبیه زندگی واقعی باشند، زیرا هر نویسنده‌ای استایل خود را دارد و با همان استایل شناخته می‌شود. موضوع اکثر کارهای درام حق و عدالت یا عشق است زیرا تنوع خاصی نمی‌توان به خرج داد و فقط نگاه مولف اثر است که به ان تازگی می‌دهد.

علی نصیریان نیز در ادامه درباره نمایش واقعیت و همچنین پرداختن به خشونت گفت: سینما و تئاتر روایتی دارد که عکسبرداری از واقعیت نیست، اساس یک کار دراماتیک جنگ است. دنیا در حال برخورد است و درام بدون جنگ و خشونت نمی‌شود. این خاصیت کار دراماتیک است.
نصیریان‌ درباره فیلمنامه سریال «برادرجان» توضیح داد: زیاد از دیالوگ‌ها راضی نیستم. نعمت‌الله قلم خوبی دارد اما گاهی پیچیدگی فیلمنامه‌هایش باعث می‌شود دیالوگ‌ها را نتوانیم حفظ کنیم. اگر غزل‌های حافظ را بخوانید تم و موضوع آن شاید در مقایسه با بسیاری از شاعران قبل از خودش تکراری باشد، اما نوع آن به گونه‌ای است که انگار تازه است.
آفرین عبیسی نیز تصریح کرد: در سینما نمی‌توان برای بازی تمرین زیادی داشت و برایم حضور مستمر در کنار دیگر بازیگران سخت بود.

خشونت بدآموزی ندارد
شیوا ابراهیمی نیز در ادامه درباره متن نعمت‌الله یادآور شد: متن‌های نعمت‌الله از فیلترهای زیادی رد می‌شود و در ادامه بازیگران هم حس خود را به کار اضافه می‌کنند. ما وقت کمی داشتیم ولی سعی کردیم باز هم اتفاق خوبی را شکل دهیم. من فکر می‌کنم بدآموزی وقتی صورت می‌گیرد که ما نتیجه را نبینیم اما در این سریال کسانی که خشونت می‌کنند از هم می‌پاشند تصویری که از خون و خون‌ریزی می‌بینید به گونه ای است که در همان لحظه نمی‌توان گفت خشونت صورت گرفته است و من معتقد نیستم که بدآموزی صورت گرفته است.

ندا جبرائیلی بازیگر نقش لیلا نیز در نشست درباره تفاوت نقش‌ها گفت: این انتخابی است که جهان نمایش را شکل می‌داد ولی تنوع شخصیت‌ها نوعی تفاوت‌ها را نمایش می‌دهد اینکه چاووش معتقد است که مثلاً پسر با دختر ازدواج کند و بیوه با مرد یا تفکرات دیگر شخصیت‌ها این تفاوت ها را نمایش می‌دهد و بازیگران سعی کردند دیالوگ خود را براساس این تفاوت‌ها بیان کنند.

چطور قصه را در هالیوود و بالیوود می‌پذیرد و اینجا نمی‌پذیرید؟

آهنج در ادامه درباره فضای غیرواقعی برخی از صحنه‌ها مثل صحنه چاقو خوردن آراز و بعد انار خوردن در کنار کسی که فکر می‌کند از او چاقو خورده است، توضیح داد: دوستان ما برنامه «در شهر» نمی‌سازند! چطور وقتی بازیگر روی سن نمایش قرار می‌گیرد یا فیلم هالیوودی یا بالیوودی می‌بینید قصه را می‌پذیرید اما اینجا داستان را نمی‌پذیرید.

نصیریان نیز در ادامه گفت: چخوف را چگونه نویسنده‌ای می بینید؟ او هم یک سبک مطلق ندارد. الان سبک‌های رئال و سورریال و… ترکیب شده است.

آهنج نیز اضافه کرد: اتفاقاً به نظرم کار هنرمندانه نویسنده است که هم چاقوزدن که جزو ممیزی‌هاست، نشان می‌دهد و هم روح رحمانی مادر را نشان می‌دهد که آنها را جمع می‌کند و با انار خوردن کنار هم جمع می شوند. من از این سکانس دفاع می‌کنم.