در گفت‌وگو با پانا مطرح شد:
قصه‌گوی «شب‌بخیر کوچولو»: معلمی پیشانی‌نوشت من بود
تهران (پانا) –- گوینده برنامه «شب بخیر کوچولو» تجربه معلمی را افتخار خود می‌داند و معتقد است، تدریس و هم‌نشینی با کودکان در حرفه گویندگی بسیار برای او مفید بوده است.
نزدیک به سه دهه است که کودکان ایران از هرکجای این سرزمین پهناور با قصه‌های او به خواب می‌روند. صدای دلنشین قصه‌گوی برنامه رادیویی «شب‌بخیر کوچولو» برای کودکان امروز و دیروز ما یادآور قصه‌های دلنشینی است که آنها را تا دروازه خواب‌های رنگین همراهی کرده است.
نام او مریم نشیبا است. قصه‌گویی که سال‌ها در مقام معلم به کودکان آموخته و از کودکان آموخته است. در هر مجلس و محفلی که پا می‌گذارد پیش از هرچیز از معلمی خود می‌گوید و از تاج افتخاری که درمقام معلم به سر دارد.
معلم قصه‌گوی ایران در گفت‌وگویی با خبرنگار فرهنگی پانا درباره تجربه معلمی و آثار این حرفه بر زندگی شخصی خود می‌گوید: «پیش از اینکه وارد این حرفه شوم علاقه چندانی به معلمی نداشتم. مادرم بود که اسمم را در کنکور ورودی تربیت معلم نوشت. اما وقتی که معلم شدم دیدم این کار پیشانی‌نوشت من است و من ساخته شدم تا معلم باشم.» ادامه این گفت‌وگو را بخوانید:
در سال‌های آموزگاری رابطه‌تان با بچه‌ها چطور بود؟ آیا از نزدیک و در کلاس درس هم همانطور بچه‌ها را دوست داشتید که از راه دور و با امواج رادیو؟
به بچه‌ها عشق می‌ورزیدم. اگر بچه‌ای سر کلاس درس خسته و خواب‌آلوده بود دوست داشتم علتش را کشف کنم. آن سال‌ها مدیر مدرسه ما خانم سرور ماندگار خواهر دکتر ماندگار معروف بود. به من می‌گفت چرا این همه کنجکاو مسائل دیگرانی؟ آخر مشکلات دیگران به تو چه ربطی دارد؟ ولی من نمی‌توانستم از کنار بعضی چیزها راحت بگذرم و کاری به مسائل بچه‌ها نداشته باشم. پیگیری می‌کردم و مثلا متوجه می‌شدم خانواده آن دانش‌آموز در کار خرید وفروش مواد مخدر هستند و آن دانش‌آموز برای نجات خود در جایی کار می‌کند. بعد هم وارد عمل می‌شدم و با خانواده دانش‌آموز تماس می‌گرفتم تا بالاخره توانستم محیط آرامی برای آن دانش‌آموز فراهم کنم.
آیا در سال‌هایی که همزمان به کار گویندگی و معلمی می‌پرداختید دانش‌آموزانتان می‌دانستند که قصه‌گوی «شب بخیر کوچولو» هستید؟
تا روزی که از شغل معلمی بازنشسته شدم هیچ دانش‌آموزی نتوانست از زبان من بشنود که گوینده رادیو هستم. راستش نمی‌خواستم این موضوع باعث شود حرمت معلم و شاگردی بین ما از بین برود. خدا مرحوم ایرج گرگین رحمت کند. او کسی بود که من و چهار نفر دیگر را از میان دو هزار نفر برای کار گویندگی انتخاب کرد. او همیشه به من می‌گفت «خانم نشیبا، شما باید معلم می‌شدی»
آیا کار معلمی تاثیری بر حرفه گویندگی تان هم داشت؟
قطعا داشت. معلمی باعث شد پای میکروفن راحت باشم و راحت حرف بزنم. من طی دوران معلمی خیلی چیزها از بچه‌ها آموختم. من مدیون بچه‌ها هستم و کار تدریسم را حتی به خود خدا پُز می‌دهم.
مریم نشیبا را بهتر بشناسیم
مریم نشیبا (نشیبی) متولد 13 اردیبهشت 1325 در تهران، فارغ التحصیل لیسانس رشته جغرافیای اقتصادی است. در سال 1351 وارد آموزش و پروش شد تا سال ۱۳۷۴ دبیر دبیرستان بوده است. کار گویندگی در رادیو و تلویزیون را از ابتدای سال ۱۳۵۷ آغاز کرده و صرف‌نظر از یک وقفه پنج‌ساله، تاکنون ادامه داده است. از سال ۱۳۷۴، پس‌از بازنشستگی از آموزش و پرورش، عمده فعالیت خود را بر گویندگی معطوف ساخته‌است.
نشیبا علاوه‌بر گویندگی خبر و همکاری با برنامه‌های روزانه و هفتگی، اجرای برنامهٔ «شب‌به‌خیر کوچولو» را به‌صورت شبانه از سال ۱۳۶۹ پی گرفته است. وی هم چنین مجری برنامه گلبانگ از رادیو ایران است. در زمینه کار تلویزیونی نیز، ضمن گویندگی در برنامه‌های مستند علمی و آموزشی و برنامه‌های تلویزیونی سینما دو و سینما چهار، اجرای مجموعه‌های صداهای ماندگار و روز نوروز را برعهده داشته است.
گفت‌وگو: عاطفه بزرگ‌نیا
ارسال دیدگاه