درسهایی که ازسیل در ایران باید آموخت                 

به واسطه شرایط اقلیمی توپوگرافی وژئو مرفولوژی در بسیاری از مناطق ایران همه‌ساله بلایای طبیعی مثل طوفان گرد و غبار زمین لرزه و سیل و...به وقوع می پیوندد .در این یادداشت به اهمیت درسهایی که از این دست اتفاقات می توان آموخت می پردازم .

به طوری که بررسی ها نشان می دهد بیش از ۸۰ درصد کشور در معرض وقوع سیل قرار دارد.

خسارت جانی و مالی ناشی از سیلاب بیش از سایر سوانح طبیعی است .
به گزارش سازمان ملل در سال ۱۹۸۴ (un. escap. 1984 ) آمده که چه در کشورهای توسعه یافته و چه در کشورهای در حال توسعه همه‌ساله خسارت ناشی از سیل روند صعودی داشته است.

عوامل زیادی را در خصوص پیدایش سیل مطرح می‌کنند
مثل تغییرات اقلیمی بارندگی مداوم و سنگین جنس خاک و میزان نفوذپذیری و عوامل زمین شناسی مثل فروافتادگی زمین و خشکسالی و عدم وجود پوشش گیاهی و عوامل انسانی مثل تغییر کاربری اراضی که خارج از بحث ماست.

به نظر می رسد از این اتفاق ویرانگر می توان درس های فراوانی را آموختدر این مدت که سیل های گلستان شیراز خرم آباد ایلام و خوزستان را رصد می کردم تقریبا اولین قربانیان آن کودکان و نوجوانان و پیران بودند.

همه روزه کلیپ هایی در فضای مجازی منتشر می‌شود و شاهد آن هستیم که مردم در این گونه بحران ها فقط نظاره‌گر و شاید تنها کاری که به فکرش می رسد چگونه خودشان را خلاص کنند.
حتی در مواردی شاهد بودم که حتی حاضر نبودند از ماشین‌هاوخانه خوددل بکنند.
مردم راه های مقابله با بحران را نمی دانستند.
در جاهایی که خطر فروریختن و نابودی پل ها بود مردم مشغول فیلم گرفتن و سلفی گرفتن بودند.

این یک زنگ خطر است زنگ خطری برای کل جامعه .
مسئول و متولی آموزش عمومی آموزش و پرورش است
متاسفانه در این‌گونه موارد کمتر دیده شده است
نه اینکه چونمعلم هستم این بحث را مطرح می‌کنم
بلکه چون علاقه مندم به کشورم و علاقمندم به مردم و دوست دارم که مردم آسیبی نبینند و در بحران ها آماده باشندخواستار توجه مسئولین طراز اول مملکت به آموزش و پرورش هستم.
توجه به آموزش و پرورش توجه به کشور است
اولویت اول کشور ما باید آموزش و پرورش باشد .
مهمترین هدف نظام آموزشی جامعه تربیت افراد ان جامعه است.
.
چند سالی است که برنامه های مختلفی در آموزش و پرورش برگزار می‌شود زنگ پدافند غیرعامل زنگ مقابله با آسیب های اجتماعی زنگ مقابله با زلزله زنگ ترافیک ولی همه این برنامه ها در حد یک زنگ باقی می ماند.

آموزش مقابله با آسیب های اجتماعی و بلایای طبیعی باید مستمر باشد و اکتفا نشود به یک زنگ
اگر آموزش مستمر بود ما امروزه شاهد کمترین تلفات می بودیم .
دانش آموزان ما به طور مستمر طریقه شناسایی نقاط حادثه خیز ، شیوه پناه گیری شیوه رفع موانع طریقه اموزش دادن کمکهای اولیه شیوه امداد رسانی را اموزش ببینند.
طرح های موثر ی مثل طرح دادرس باید بصورت عمومی و سراسر ی اجرا شود . لذا در پایان توصیه می کنم آموزش و پرورش را دریابید تا جامعه ای اماده و پویا داشته باشیم
هیچ نهادی به اندازه آموزش و پرورش برای مقابله با بحران ها این ظرفیت را ندارد.

*دکترای جامعه شناسی و کنشگر رسانه ای و فرهنگی