یادآوری تاریخ؛ واکنش همزمان ظریف و عراقچی به میزبانی لهستان از نشست ضدایرانی

روز گذشته بود که فاکس نیوز در خبری فوری به نقل از مایک پمپئو، وزیر امور خارجه ایالات متحده آمریکا نوشت که لهستان، 13 تا 14 فوریه (24 و 25 بهمن ماه) میزبان نشستی با حضور سران کشورهای مختلف برای بررسی موضوعات منطقه به ویژه ایران خواهد بود.

به محض انتشار این خبر انتظار واکنش از سوی مسئولان ایرانی امری طبیعی محسوب می‌شد ولی کمتر کسی است که تصور می‌کرد محمد جواد ظریف، رئیس دستگاه دیپلماسی و سید عباس عراقچی، معاون سیاسی او به صورت همزمان و با یک محور به این موضوع واکنش نشان دهند.

عراقچی در همین زمینه در صفحه شخصی خود در شبکه اجتماعی توئیتر که اخیرا دوباره فعالیت خود را بعد از یک دوره غیرفعالی آغاز کرده است با یادآوری روزهای بعد از جنگ جهانی دوم و میزبانی ایرانیان از پناهجویان لهستانی نوشت:

«۱۸۹۲ لهستانی از ۱۹۴۲ تاکنون درقبرستان لهستانی‌ها درقلب تهران آرمیده‌اند.

بیش از یکصد هزار لهستانی پس از آزادی از اردوگاه‌های کاراجباری استالین از راه ایران بازگشتند.

قبرستان‌ها در ایران بعداز ۳۰ سال قابل جایگزینی هستند اما مردم تهران ۷۷ سال است که احترام میهمانان خودرا نگاه داشته‌اند.»

محمد جواد ظریف نیز در توئیتی به زبان انگلیسی که مضامین و مفاهیم مشترکی نسبت به گفته‌های عراقچی دارد، نوشت:

«یادآوری به میزبان و شرکت‌کنندگان کنفرانس ضد ایرانی: کسانی که در آخرین نمایش ضد ایرانی توسط آمریکا شرکت کرده بودند، یا مرده‌اند یا بی‌آبرو شده و یا به حاشیه رانده شده اند و ایران قوی‌تر از همیشه است.

دولت لهستان نمی‌تواند این ننگ را پاک کند: در حالی که ایران لهستانی‌ها را در جنگ جهانی دوم نجات داد، این کشور اکنون میزبان یک سیرک درمانده ضد ایرانی می‌شود.»

اشاره ظریف و عراقچی به روزهای بعد از جنگ جهانی دوم است. بر اساس اسناد منتشر شده از آن روزها، متفقین ایران را اشغال کرده بودند و در نهایت 116 هزار مهاجر که بیش از یک هزار نفر از آنان را لهستانیان تشکیل می‌دادند بعد از آزادی برای بازگشت به کشور خود به ایران آمدند.

انگلستان در آن زمان تعهد کرده بود که آذوقه مورد نیاز این افراد و سربازان را فراهم کند ولی این مسئله محقق نشد و در نتیجه کمبود آذوقه شدید در ایران ایجاد شد.

ایرانیان در آن زمان نه تنها به مسئله کمبود آذوقه اعتراضی نکردند بلکه با حضور در اردوگاه‌هایی که مهاجران و لهستانیان در آن ساکن بودند، با توزیع مواد خوراکی آذوقه مورد نیاز آنان را فراهم کردند.

روزنامه اطلاعات در همان زمان در گزارشی آورده است: «سه‌شنبه هیجدهم فروردین ماه ۱۳۲۱- این روزها آمدورفت لهستانی‌ها در تهران زیاد شده، هرروز عده‌ زیادی وارد و خارج‌ می‌شوند.

در خیابان‌ها سربازان لهستانی خیلی دیده‌ می‌شوند و روی هم رفته‌ این کثرت آمد و رفت‌ افسران‌ و سربازان‌ لهستانی توجه عمومی را به خود جلب کرده است.»

گورستان کاتولیک لهستانی‌های تهران که به گورستان آرزوها نیز شهرت یافته در محله دروازه دولاب در جنوب شهر تهران واقع است. در این محل آرامگاه ۱۸۹۲ شهروند لهستانی قرار دارد که همگی در سال ۱۹۴۲ میلادی درگذشته‌اند.

از این تعداد، ۴۰۸ قبر متعلق به نظامیان لهستانی درگذشته در جنگ‌جهانی دوم است.

بیشتر شهروندان لهستانی که در این گورستان دفن شده‌اند، کسانی بودند که پس از آزادی از اردوگاه‌های کار اجباری استالین در سیبری و قزاقستان، از راه ایران به اروپا باز می‌گشتند. هیچ یک از نظامیان مدفون در این گورستان در عملیات نظامی کشته نشده‌اند.