تدابیر طب ایرانی برای ماه رمضان

تهران (پانا) - مدیر کل دفتر طب ایرانی و مکمل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی به بیان توصیه‌هایی مبتنی بر آموزه‌های طب ایرانی برای روزه‌داران پرداخت.

نفیسه حسینی یکتا با تبریک فرارسیدن ماه مبارک رمضان، توصیه‌هایی را بر مبنای آموزه‌های طب ایرانی برای بهره‌مندی هرچه بیشتر روزه‌داران از برکات این ماه پر خیر، بیان و تاکید کرد: طب ایرانی با توجه به قدمت چندین هزارساله خود و تاکیدی که بر اصلاح سبک زندگی و حفظ تندرستی دارد، ظرفیتی غنی در راستای ترویج خودمراقبتی بوده و پیروی از آموزه‌های این مکتب طبی، تاثیر بسزایی در پیشگیری از بروز بیماری‌ها و ارتقای سلامت جامعه دارد.

وی خوردن و آشامیدن را یکی از اصول مهم شش‌گانه در طب ایرانی دانست و گفت: در مکتب طب ایرانی تدابیر ویژه‌ای در خصوص اصلاح شیوه‌های خوردن و آشامیدن، بر مبنای مزاج افراد، مزاج انواع مواد خوراکی، زمان مناسب خوردن و آشامیدن و ... وجود دارد که به‌ کار بستن آنها در روزهای معمول و همچنین ماه مبارک رمضان، از عوارض تغذیه نامناسب بر بدن می‌کاهد.

حسینی یکتا با اشاره به ساعات طولانی روزه‌داری، نوشیدن آب سرد و یا هر نوشیدنی سرد دیگر را هنگام افطار اقدامی آسیب‌رسان به معده و عامل ضعف این عضو در هضم غذا دانست و تاکید کرد: مناسب است افطار با یک نوشیدنی گرم و کمی شیرین و سبک، ساده و زودهضم آغاز شود و بهترین گزینه، مصرف خرما، عسل، انجیر یا کشمش به‌همراه یک نوشیدنی گرم است، چراکه علاوه‌بر افزایش سریع قند خون و رفع ضعف قوا، سبب تضعیف عملکرد معده نشده و مانع پرخوری می‌شود.

وی مصرف سبزی خوردن به‌همراه سبزی خرفه را که موثر در رفع تشنگی است، به‌عنوان دیگر توصیه تغذیه‌ای در وعده افطار مطرح کرد و افزود: این کار از بروز یبوست در اثر روزه‌داری جلوگیری کرده و مصرف سبزی‌های پخته در وعده سحری نیز برای این منظور توصیه می‌شود.

مدیر کل دفتر طب ایرانی و مکمل وزارت بهداشت از مصرف متعادل سبزیجات و میوه‌جات تازه و مواد لعاب‌دار مانند نوشیدن شربت خاکشیر، به‌عنوان راهکار دیگری برای رفع عطش در طول روزه‌داری یاد کرد و ادامه داد: یک تا یک‌ساعت و نیم بعد از افطار، زمان مناسبی برای مصرف میوه است و نوشیدن آب‌میوه‌های طبیعی نیز علاوه‌ بر اینکه موجب کاهش شدت عطش می‌شود، منبع مفیدی برای تامین املاح و ویتامین‌های مورد نیاز بدن به شمار می‌رود.

وی با توصیه به پرهیز از پرخوری و روی‌هم‌خوری که عامل ضعف معده در انجام عمل هضم است، گفت: مصرف غذاهای غلیظ و لزج، مانند حلیم، شله‌زرد، حلوا و زولبیا و بامیه و مواد غذایی مختلف که ظرفیت هضمی متفاوت دارند، در وعده افطار و فاصله بین افطار تا سحر، موجب سنگینی معده و خواب ناآرام شده و از تمایل به خوردن سحری می‌کاهد.

حسینی یکتا بر مصرف یک وعده غذای کامل در سحر و بیداری تا حدود یک‌ساعت و نیم پس از آن، برای جلوگیری از سوء هاضمه و بروز علائمی مانند رفلاکس و نفخ، تاکید کرد و افزود: مصرف غذاهای خشک، شیرین، سرخ‌شده و پرچرب، نشاسته‌دار، پر ادویه و تند و مصرف بیش از حد گوشت و همچنین، نوشیدن قهوه، کاکائو و چای پررنگ، از مواردی هستند که سبب بروز تشنگی می‌شوند و بهتر است از وعده سحری کنار گذاشته شوند.

مدیر کل دفتر طب ایرانی و مکمل وزارت بهداشت با توصیه به خوابیدن در فاصله بین افطار تا سحر، گفت: خوابیدن در این زمان، هر چند به مدت کوتاه، در هضم بهتر معده و ایجاد اشتها در وعده سحری موثر است و با توجه به روزه‌داری، یک تا دو ساعت خواب در طول روز نیز برای تجدید قوای سیستم‌های بدن، به‌شرطی‌که پیش از غروب آفتاب نباشد، توصیه می‌شود.

وی یک تا دو ساعت بعد از خوردن سحری را زمان مناسبی برای ورزش‌کردن در ماه رمضان دانست و افزود: ورزش‌کردن در اوج گرسنگی به‌هیچ‌عنوان توصیه نمی‌شود و برای جلوگیری از بروز تشنگی در اثر آن، نباید در ساعات گرم روز و یا در مکان‌های گرم ورزش کرد.