پانا اقتصادی
گزارش پانا از نقش آموزش و پرورش در انتخاب مسیرهای شغلی؛
انتخاب مسیر شغلی از چه زمانی شکل می‌گیرد؟
انتخاب مسیر شغلی از چه زمانی شکل می‌گیرد؟
تهران (پانا) - کارشناسان بر این موضوع تاکید دارند که نقش آموزش و پرورش در انتخاب مسیرهای شغلی بسیار مهم بوده و نظام آموزشی کشور باید از بحث‌های نظری به مباحث کاربردی حرکت کند.
کارشناسان حوزه آموزش بر این عقیده هستند که مسیر شغلی باید از مدارس بگذرد و دانش آموزان از همان دوران حضور در مدرسه استعداد واقعی‌شان را بشناسند و در این مهم همه نهادها باید به کمک آموزش‌وپرورش بیایند.
آموزش و پرورش در این سال‌ها همت کرده و در تلاش است تا با روش‌های علمی مختلف دانش‌آموزان را از همان دوران نوجوانی بااستعداد واقعی‌شان مواجه کنند تا بتوانند شغلشی مناسب‌تر برای آینده خود انتخاب کنند.
یعقوب محمودیان، کارشناس حوزه آموزش در این باره می‌گوید انتخاب مسیر شغلی نه در سن کار که باید خیلی قبل‌تر و از دوره تحصیل ابتدایی یا دبیرستان شکل گیرد. افرادی نیروی کار فعال محسوب می‌شوند که علاقه‌های واقعی خود را در بازار کار پیدا کرده باشند و قطعا باید اقدامات، آموزش‌ها و مهارت‌هایی توسط وزارت آموزش و پرورش به آنها داده شود که بتوانند مسیر شغلی مناسب‌تری را انتخاب کنند.
محمودیان در گفت‌وگو با پانا خاطرنشان کرد: «یکی از موضوعات کنونی در بازار کار این است که فارغ‌التحصیلان دانشگاهی به طور معمول در مشاغلی مشغول به کار هستند که غیرمرتبط با رشته تحصیلی آنها است و به عبارتی ارتباطی بین بازار کار و رشته‌های تحصیلی وجود نداشته و افراد به دنبال کاری می‌روند که شاید خیلی هم تخصص لازم را در آن ندارند و برخی نیز در بازار کار آزمون و خطا می‌کنند تا به شرایط شغلی تثبیت‌شده برسند.»
باید به سمت آموزش‌های هدفمند کاربردی و کوتاه‌مدت حرکت کنیم. وزارت کار بر روی این بحث تمرکز کرده و باید از دوران دبیرستان این نگاه در ذهن دانش‌آموزان به وجود آید که علاقه‌مندی خود را در دوران مدرسه انتخاب کنندو این شرایط شدنی است
نقش مهم آموزش و پرورش در انتخاب مسیرهای شغلی
وی ادامه داد: «انتخاب مسیر شغلی نه در سن کار که باید خیلی قبل‌تر و از دوره تحصیل ابتدایی یا دبیرستان شکل گیرد. افرادی نیروی کار فعال محسوب می‌شوند که علاقه‌های واقعی خود را در بازار کار پیدا کرده باشند و قطعا باید اقدامات، آموزش‌ها و مهارت‌هایی توسط وزارت آموزش و پرورش به آنها داده شود که بتوانند مسیر شغلی مناسب‌تری را انتخاب کنند.»
علاقه به کار شاخص مهم در افزایش بهره‌وری نیروی انسانی
محمودیان تصریح کرد: «وجود علاقه به کار یکی از شاخص‌های مهم در افزایش بهره‌وری نیروی انسانی است. نظام آموزشی کشور باید از بحث‌های نظری به مباحث کاربردی حرکت کند. بسیاری از رشته‌های دانشگاهی به این دلیل در بازار کار جذب نمی‌شوند چون متناسب با نیازهای جامعه طراحی نشده‌اند. خوشبختانه اکنون در وزارت علوم برخی رشته‌های دانشگاهی طراحی شده است که متناسب با نیاز بازار است. به طور مثال در اکثر دانشگاه‌های کشورهای مهم اقتصادی یکی دو رشته نخست آنها هتلداری است در حالی که ما اصلا در این زمینه اقدامی انجام نداده‌ایم.»
این کارشناس حوزه آموزش خاطرنشان کرد: «شاید جالب باشد بدانید که رشته گردشگری در کشوری مانند آلمان از جذابیت بیشتری برخوردار است ما نیز به تازه‌گی رشته‌هایی مانند مدیریت امور گمرکی، مدیریت بیمه و سایر رشته‌های کاربردی را در دانشگاه‌ها ایجاد کرده‌ایم که افراد متخصص بیشتری را وارد بازار کار می‌کند.»
وی با بیان اینکه نرخ ورود دانشجو به دانشگاه‌های کشور بسیار بالا است، تصریح کرد: «دانش‌آموزان و خانواده‌های آنها تصور می‌کنند حتما باید به دانشگاه بروند تا بتوانند در بازار کار موفق باشند در حالی که وزارت تعاون و رفاه اجتماعی و سازمان فنی و حرفه‌ای در حال انجام اقدامات مناسبی است تا با دوره‌های آموزشی کوتاه‌مدت بتواند نیروی کار را وارد بازار کار کند.»
محمودیان عنوان کرد: «تسهیل در صدور مجوزها نیز کار را روان خواهد کرد. نگاه مثبتی به آینده وجود دارد که موجب می‌شود تا سهم دانشگاه‌ها در بازار کار کاهش یابد و نگاه اینگونه نباشد که مسیر شغلی آینده حتما از دانشگاه بگذرد. یکی از دلایلی که اکنون نرخ بیکاران بالا است به خاطر حجم زیاد فارغ‌التحصیلان دانشگاهی است که حاضر نیستند در مشاغل خدماتی یا تکنسینی مشغول به کار شوند.»
به سمت آموزش‌های هدفمند و کوتاه‌مدت حرکت کنیم
وی تصریح کرد: «وقتی یک میلیون دانشجو یا فارغ‌التحصیل دانشگاهی وجود دارد حتی اگر 10 درصد آنها بیکار باشند رقم بسیار بالایی خواهد بود. باید به سمت آموزش‌های هدفمند کاربردی و کوتاه‌مدت حرکت کنیم. وزارت کار بر روی این بحث تمرکز کرده و باید از دوران دبیرستان این نگاه در ذهن دانش‌آموزان به وجود آید که علاقه‌مندی خود را در دوران مدرسه انتخاب کنند و این شرایط شدنی است.»
