چرا دهان بیماران دیابتی دائم خشک می‌شود

به گزارش نمناک، افراد مبتلا به دیابت علایمی را تجربه می کنند که ممکن است روی کیفیت زندگی آنها تاثیرگذار باشد. یکی از این علائم خشکی دهان است که برای شما توضیح می دهیم چرا اتفاق می افتد. افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ و دیابت نوع ۲، اغلب خشکی دهان را تجربه می کنند.

این مشکل نه تنها یک احساس معمولی نیست، بلکه می تواند نتایج جدی را در بهداشت دهان به وجود بیاورد. خشکی دهان خطرهای مختلف مثل عفونت و بیماری های دندان و دهان را افزایش خواهد داد و عوارض دیگری دارد.

همان طور که گفتیم خشکی دهان در افراد مبتلا به دیابت به دلیل عوامل مختلف اتفاق می افتد که اغلب همگی به خاطر کنترل ضعیف قند خون است. اول از همه یکی از علل آن افزایش ادرار است.

افزایش ادرار می‌تواند عاملی برای خشکی بدن باشد

از طرفی از آن جا که بزاق سرشار از آب است و تولید آن در این دوران تغییر می کند، پس می توان گفت که کمبود بزاق عامل دیگری است که در آن تغییر در ترکیبات بزاق رخ می دهد. بزاق علاوه بر آب همچنین حاوی گلوکز و پروتئین هم است.

مطالعه ای در ژورنال دهان و دندانی توضیح می دهد که دیابت روی مورفولوژی غده های بزاقی تاثیر می گذارد. ماده ای را در بدن افراد دیابتی ترشح می کند که در نتیجه غده های بزاقی از لحاظ سایز بزرگ می شوند و عملکرد آن ها به هم می ریزد.

درصد وسیعی از افراد مبتلا به دیابت خشکی دهان را تجربه می کنند اما این بیماری تنها علت خشکی دهان نیست. بسیار مهم است که به عوامل دیگر که روی تولید بزاق و یا تحریک خشکی تاثیرگذار هستند، هم دقت کنیم. مثلاً عوامل غیر از دیابت را که موجب خشکی دهان هستند، در نظر بگیریم.

داروها می توانند خشکی دهان را افزایش دهند؛ مخصوصاً برای افرادی که شیمی درمانی می کنند.

سن بالا همچنین یک عامل برای خشکی دهان است.

بیماری هایی مثل ایدز، مشکلات کبدی و سل خشکی دهان را تشدید می کنند.

سندروم شوگرن هم یکی دیگر از علل خشکی دهان در دوران دیابت یا غیر از دیابت است.