تئاتر باشد یا نباشد، جشنواره تئاتر برگزار می‌شود

در شرایط فعلی تئاتر ایران، به‌جای اینکه جشنواره از بطن مادر خود که تولیدات تئاتری است زاده شود، بدون مادر متولد می‌شود. «جشنواره تئاتر» بچه‌ای که دیگر برای موجودیت خود نیاز به مادر ندارد. به‌خودی‌خود هست و بدون مادر رشد کرده است. بچه بدون مادر هویت ندارد. مادر هم که بچه‌اش را گم‌کرده، آرامش ندارد.
به‌جای اینکه تولیدات تئاتری منجر به ایجاد و تاسیس جشنواره‌ها شوند، این جشنواره‌ها هستند که باعث تولید تئاترها می‌شوند.
خیلی مواقع درتهران و شهرستان‌ها تا انگیزه جشنواره نباشد، تولیدی انجام نمی‌گیرد. وقتی تولید نباشد ابتکار عمل از هنرمند تئاتری و تولیدکننده گرفته‌شده و به هیئت‌امنا یا روسا و یا مدیران جشنواره‌ها داده می‌شود که به میل خود بخشی را اجرا یا نفی کنند.
جشنواره تئاتر فجر نه به لحاظ اینکه امسال با کرونا مواجه شده است، بلکه به دلیل اینکه برای موجودیت خود به تولیدات تئاتری نیازی ندارد یک جشنواره ویترینی است. تئاتر هم نباشد جشنواره فجر هست . از طرف دیگر تبدیل به یک بانک کارگشایی هم شده است. بشتابید ، کار تولید کنید و از ما وام بگیرید. شرایط متقاضیان دریافت وام در فراخوان اعلام می‌شود.
وما تئاتری‌ها که مدت‌هاست با بحران هزینه‌ها روبرو هستیم قادر نیستیم آنچه را می‌خواهیم روی صحنه بیاوریم. کم‌کم به سمت خوشامد جشنواره خواهیم رفت زیرا به وام آن احتیاج داریم و می‌توان پیش‌بینی کرد که شغل ما تبدیل به یک مزدی کاری تبدیل می‌شود. وام‌های کلان قبلاً تصمیم گرفته‌شده به چه کسی داده شود و برای تحقق آن به فروشنده‌های خرده پا مثل ما هم نیازاست که بودجه کلان را برای سفارش‌گیرنده‌های کلان تحقق ببخشد.
جشنواره تئاتر فجر از هدف اصلی خود دورافتاده است. بدون یک انقلاب اساسی در ساختار، نگرش و برگزاری آن شخصاً وجودش را کارگشا نمی‌دانم.

کارگردان، نویسنده و بازیگر تئاتر و سینما