«وقتی گربه را کشتم» به پس‌تولید رسید

تهران (پانا) - فیلم «وقتی گربه را کشتم» به کارگردانی منصور فروزش به ایستگاه پایانی پس‌تولید رسید.

به گزارش روابط عمومی پروژه، فیلم «وقتی گربه را کشتم» به نویسندگی و کارگردانی منصور فروزش که با حمایت شرکت آرری ساخته شده و محصول مشترک ایران، مجارستان و انگلیس است، مراحل پایانی پس‌تولید را پشت‌سر می گذارد.

شرکت آرری هر ساله در تعدادی فیلم‌های سینمایی و کوتاه مشارکت می‌کند که از آن جمله می‌توان به فیلم‌های «جوکر»، «چرنوبیل»، «مرد ایرلندی» و… اشاره کرد.

این فیلم کوتاه 25 دقیقه ای در حال گذراندن مرحلۀ صداگذاری و میکس و مسترینگ موسیقی است. فیلم کوتاه «وقتی من گربه را کشتم»، روایتگر داستان مردی است که تلاش می کند گذشته اش را فراموش کند اما در این کار موفق نمی شود.

«وقتی گربه را کشتم» که در بوداپست مجارستان تولید خواهد شد، ششمین فیلم کوتاه منصور فروزش و اولین فیلم کوتاه داستانی او در خارج از ایران است.

منصور فروزش با اشاره به تولید این فیلم گفت: ما در یک فضای کاملا بین المللی براساس استانداردهای موجود در سینمای بین الملل این فیلم را تولید کرده ایم و به همین دلیل از مشارکت بیش از صد نفر عوامل حرفه ای بهره‌مند شده‌ایم.

وی همچنین درباره مراحل پس تولید فیلم توضیح داد: بعد از تولید قصد داشتیم تا جایی که می توانیم از کسانی که هم حرفه ای هستند و هم برای فیلم کوتاه به عنوان یک مدیوم قابل احترام، ارزش قائلند، استفاده کنیم به همین دلیل مثلا برای ساخت موسیقی مشارکت یک تیم بسیار حرفه ای و علاقمند به سینما را داریم که در کار خود جزو بهترین ها هستند. نوازنده های موسیقی، نوازنده های جوان اما حرفه ای عضو آکادمی موسیقی مجارستان هستند و در ارکستر فیلارمونیک مجارستان اجرای موسیقی داشته اند.

کارگردان «وقتی گربه را کشتم» درباره صداگذاری این فیلم بیان کرد: با توجه به وضعیت کرونا، برای اجرای یک صداگذاری مناسب می بایست خودمان را با شرایط و محدودیت های موجود وفق می دادیم. این شرایط برای همه جدید و از طرفی هم هیجان انگیز بود اما به هرحال سختی ها و مشقت های زیادی هم دارد چراکه ما عادت به کار کردن فیزیکی و در کنار هم داشته ایم.

وی افزود: کرونا این شانس را به ما می دهد که بتوانیم مساله مسافت را فراموش کنیم و با کسانی که دوست داریم کار کنیم. ما کار صدا را به استودیویی در انگلیس سپردیم که هم در تولید موفق و قابل اعتماد هستند و هم در مسالۀ آموزش هنرجویان کار می کنند. در گروه صداگذاری ما شانس کار کردن با یک تیم حرفه ای با مشارکت حدود 8 هنرآموز صداگذاری را داشتیم و در واقع این پروژه برای این هنرجویان آورده های آموزشی زیادی داشت و در واقع این ورکشاپ عملی بود با همکاری دو صداگذار حرفه ای، کارگردان و هنرجویان که تجربه جالبی بود.

این نویسنده و کارگردان در بخش دیگر صحبت هایش درباره شکل همکاری و روند تولید فیلم در خارج از ایران گفت: تولید فیلم اساسا در همه جای دنیا کار مشکل و پرزحمتی است چراکه فقط مسالۀ تکنیک مطرح نیست بلکه اول عوامل باید بفهمند که چه ایده هایی در سر دارید، بعد آنها باید ببینند که چطور باید توان و مهارتشان را در قالب فیلمی که شما می سازید پیاده کنند. این وضعیت در همه جای دنیا یکسان است اما وقتی ما از یک تولید حرفه ای سینمای بین الملل حرف می زنیم خیلی مسائل جنبی وارد داستان می شوند که لزوما ارتباطی با مسائل تکنیکی و هنری ندارند. مثلا نحوۀ تعامل با شرکت ها، عوامل، بازیگران و سرمایه گذاران تماما بر مبنای قراردادهای خیلی دقیق و مبسوط رخ می دهد.

وی افزود: جالب است که بگویم تهیه کنندگان برای تقریبا 100 نفری که در این فیلم کار کرده اند حدوداً 1000 صفحه قرارداد تنظیم کرده اند که من امیدوارم روزی این تجربه را با دوستانم به اشتراک بگذارم، چون فکر می کنم زمانی تولید یک فیلم مشترک موفق و ارزشمند است که بتواند به رشد فنی، تکنیکی و تجاری سینمای ایران کمک کند و البته این همکاری ها می تواند منجر به بهبود ساختارهای حقوقی سینمای ایران هم بشود که برای همکاری های سینمایی موفق می بایست ساختارهای ما مبتنی بر استانداردهای روز جهان باشد. به عنوان مثال در مسالۀ نمایش فیلم ها در روی پلتفرم های آنلاین شرایط جدیدی شکل گرفته است که تقریبا تمام قراردادهای فیلم ما هم با تمرکز جدی روی این شکل گرفته است. مثلا ما برای استفاده از یک مدل خودروی خاص که البته همیشه در خیابان می بینیم، باید قراردادی تنظیم می کردیم تا آنها اجازه استفاده از این خودرو و برندشان را به ما بدهند. البته اینها فقط در جمله بندی راحت قرار می گیرند و وقتی مساله به انجام کار می رسد خیلی همه چیز زمان‌برتر و مشکل تر است، اما به هرحال باید بگویم تولید فیلم مشترک مساله ای جذاب و در عین حال جدی و پیچیده است چراکه همه چیز باید برای سرمایه گذاران دقیق و مشخص باشد.

فروزش در پایان درباره تامین هزینه های تولید گفت: من به عنوان نویسنده و کارگردان تقریبا نقش مستقیمی در بودجه بندی پروژه نداشتم اما خود فیلمنامه و رزومۀ اعضای گروه باعث شد که ما حمایت های زیادی را از شرکت های مختلف دریافت کنیم که بخش اعظم آنها تخفیف در هزینه های خدمت یا اجاره بود اما شرکت آرری که تولید کننده تجهیزات سینمایی است مهمترین حامی این فیلم بوده است به طوری که تقریبا تمام ملزومات تولید را برای ما فراهم کردند که البته از خروجی بدست آمده رضایت بسیار بالایی دارند.