تاریخچه حواشی یک مراسم

روزنامه اعتماد نوشت، «اولین رییس‌جمهور امریکا که مراسم سوگندش با تشریفات و برنامه‌ریزی انجام گرفت و متن سخنرانی‌اش هم چاپ و منتشر شد، توماس جفرسون بود که سال ۱۸۰۱ قدرت را به دست گرفت. اگر فعلا جو بایدن را در نظر نگیریم، پیرترین کسی که در امریکا سوگند ریاست‌جمهوری خورده همین دونالد ترامپ است و بعد از او هم رونالد ریگان که هر دو آنان زمان شروع به کار، با کمی اختلاف سن، مردانی ۷۰ ساله بودند.

اولین رییس‌جمهوری که مراسم تحلیفش از رادیو پخش شد کالوین کولیج بود، در شروع دومین دوره‌اش سال ۱۹۲۵. اولین پخش تلویزیونی به نیمه‌های قرن بیستم، به دومین تحلیف هری ترومن برمی‌گردد؛ هر چند اولین رییس‌جمهوری که از مراسم سوگندش تصویربرداری شد ویلیام مک‌کینلی بود در سال ۱۸۹۷. اولین پخش اینترنتی هم به سال ۱۹۹۷ به تحلیف بیل کلینتون برمی‌گردد. از زمان جیمز مدیسون همسر رییس‌جمهور را بانوی اول خواندند و به او در مراسم سوگند جایگاه ویژه‌ای اختصاص دادند. همچنین او اولین رییس‌جمهوری بود که با شلوار بلند کار خودش را شروع کرد. پیش از آن شلوار مردانه به زحمت تا زیر زانو می‌رسید و معمولا ساق پا را با جوراب بلند می‌پوشاندند. اولین رییس‌جمهوری که با خودرو به مراسم رفت وارن هاردینگ بود در سال ۱۹۲۱ و اولین و آخرین رییس‌جمهوری هم که در فرودگاه سوگند خورد لیندون جانسون بود که بعد از ترور کندی، ناگهانی و پیش‌بینی‌نشده اداره امور ایالات متحده را به دست گرفت.

حاشیه جالب دیگر این که سال ۱۸۴۱ ویلیام هریسون وسط برف و کولاک، بیشتر از ۲ ساعت برای جمعیتی حدود ۱۰ هزار نفر سخنرانی کرد و بعد از آن بیماری ریوی‌اش تشدید شد و یک ماه بعد هم جانش را گرفت. ماجرایی که به نوعی به ضرب‌المثل تبدیل شد: «طولانی‌ترین مراسم تحلیف، کوتاه‌ترین دوره ریاست‌جمهوری.»

به جز این ماجرای عجیب، سرما چند بار دیگر هم بر روند اجرای مراسم سوگند اثر گذاشته است. مثلا روز دومین تحلیف رونالد ریگان آن قدر هوا سرد شده بود که مراسم را به داخل ساختمان منتقل کردند یا زمانی که یولیسیز گرانت سوگند می‌خورد نوشیدنی‌هایی که برای پذیرایی آماده کردند بود کمی یخ زدند. یک بار هم آفتاب برای برگزارکنندگان مشکل ایجاد کرد و آن هم سال ۱۹۶۱ بود که رابرت فراست تصمیم داشت به افتخار جان اف کندی یکی از سروده‌های خودش را از روی کاغذ بخواند. نور خورشید آن قدر زیاد بود که ضعف بینایی فراست را تشدید کرد و مانع شعرخوانی‌اش شد.

گذاشتن دست روی انجیل هم یکی از رسوم اصلی این مراسم است و البته چند بار هم، مثلا در اولین تحلیف تئودور روزولت انجیل دم دست نداشتند، چون سوگند او بعد از قتل ویلیام مک‌کینلی و بدون برنامه‌ریزی انجام می‌شد. یا فرانکلین پی‌یرس از گذاشتن دست روی کتاب مقدس طفره رفت و گفت: «شاید نتوانم کاملا به سوگندی که می‌خورم پایبند بمانم.» البته او آن زمان متاثر از مرگ تنها پسرش در تصادف قطار، در سوگ و بحران بود و شرایط روحی مناسبی نداشت.

حوادث جالب تاریخچه این مراسم به همین چند مورد محدود نمی‌شود و می‌توان به حواشی دیگری مثل تصمیم تیم اجرایی جرج بوش که چاک نوریس را به مراسم بردند یا سخنرانی جیمز بوچانن که همان‌جا گفت فقط یک دوره رییس دولت خواهد بود («از همین ابتدا گفته باشم») هم اشاره کرد.»