مشکلات بدون وحدت و همگرایی حل نمی‌شود

بخش بزرگی از مشکلات ما ارتباطی با تحریم و مشکلات ما و آمریکا ندارد و به رانت‌ها و اختلاس‌ها و فساد‌های داخلی مرتبط است. تحریم‌ها نیز چه بخواهیم و چه نخواهیم روی زندگی مردم جامعه تاثیری محسوس دارد، از این رو در فضای افکار عمومی به این صورت است که تحریم‌ها باعث فشارهای اقتصادی است. البته اگر به سال‌های ابتدایی دولت آقای روحانی و برجام برگردیم و کشور بتواند با فروش نفت هزینه‌های خود را تامین کند قطعا از فشارهای اقتصادی ناشی از تحریم‌ها کاسته می‌شود اما مشکلات ناشی از عدم مدیریت صحیح و کارآمد و مشکلات قانونی و زیرساختی همچنان وجود دارند و ربطی به غرب ندارند و حتی با بهبود روابط ایران با غرب نیز این مشکلات همچنان بر سر جای خود هستند و ناکارآمدی و ضعف‌های حاصل خود را همچنان نشان خواهد داد. افکار عمومی فکر می‌کنند با تغییر رئیس‌جمهور در کاخ سفید و با آمدن بایدن فشار تحریم‌ها از دوش اقتصاد ایران برداشته می‌شود.

به نظرم بخشی از این تصور قابل بحث است ولی بخش بزرگی از وعده‌های دموکرات‌ها که در جامعه ما منعکس شده بزرگ‌نمایی است و حتی در صورت حضور بایدن سیاست‌ورزی در کوتاه‌مدت جواب نخواهد داد؛ همانطور که دیدیم مساله برجام در طول مدت زیادی به سرانجام رسید اما از نظر فضای روانی جامعه تصور می‌شود با آمدن بایدن آمریکا به برجام برمی‌گردد و تحریم‌ها کاسته می‌شود و فشار محسوس اقتصادی از بین می‌رود. اما باید بدانیم مشکلات ساختاری کشور ایران با این تغییرات رفع نخواهد شد. در جامعه توسط نخبگان و اقشار دلسوز نسبت به این آسیب‌ها هشدارهایی داده شده است و گفته شده اگر این آسیب‌ها برطرف نشوند به ابرچالش و مساله تبدیل می‌شوند. درهم‌تنیدگی موجب می‌شود سرمایه اجتماعی آسیب ببیند و ناامیدی گسترش پیدا کند و بحران‌های اجتماعی را با خود به همراه داشته باشد. دانشگاهیان و سیاستمداران و اقتصاددانان به دفعات در مورد این مسائل بحث کرده‌اند.

در مورد راه‌حل‌ها باید با نگاه‌های متفاوت ورود کرد. راه‌حل‌ها نیز متنوع است. مهم‌ترین راه‌حل که تجربه جهانی مثبتی دارد و در ایران نیز مصداق پیدا می‌کند انجام اقداماتی است که به انسجام اجتماعی کمک کند و به افزایش سرمایه اجتماعی کمک کند. دلایل و راهکارهای رسیدن به انسجام اجتماعی بحث شده و در مورد تقویت و بازگرداندن سرمایه اجتماعی گفت‌وگو شده است. اگر این مساله رخ ندهد سرریز آن ابعاد مختلفی خواهد داشت و مشکلات متعددی برای حاکمیت و اجتماع ایجاد می‌کند. باید وحدتی نسبی ایجاد کنیم ما با چند مساله اساسی روبه‌رو هستیم. نخبگان و جامعه باید متقاعد شوند و این کار با مشارکت و همگرایی و نه واگرایی صورت بگیرد. باید مسئولان و مردم دریافت روشنی پیدا کنند و بدانند که حل این مسائل مهم هستند و برای حل آن عزمی ایجاد شود تا در نهایت در بسته‌های روشن و با زمان‌بندی‌های واضحی به نتیجه برسیم. ما همچنان در درک شرایط خطیری که با آن مواجهیم با غفلت رفتار می‌کنیم، چرا که این مشکلات به همگرایی چند ده برابر نیاز دارد و ما هر چند وقت یکبار در رسانه‌های رسمی و در شبکه‌های اجتماعی در موضوعات مختلف می‌بینیم که از همگرایی و وحدت لازم برخوردار نیستیم و بدون اتفاق و وحدت و همگرایی مشکلات و مسائل ما سر جای خود باقی می‌مانند.

*فعال سیاسی اصلاح‌طلب

منبع: آرمان‌ملی