پوتین بر بی فایده بودن فشار تحریمی بر ایران تاکید کرد

به گزارش دفتر مطبوعاتی کاخ کرملین، گفت وگوی تلفنی ولادیمیر پوتین و آنگلا مرکل روز چهارشنبه به ابتکار طرف آلمانی صورت گرفت.

در گزارش کاخ کرملین آمده است: رئیس جمهوری روسیه در بخش مربوط به وضعیت پیرامون ایران به بیفایده بودن فشار تحریمی بر تهران و نیاز به تلاش های بیشتر برای حفظ برنامه جامع اقدام مشترک در مورد برنامه هسته ای ایران (برجام) که با قطعنامه 2231 شورای امنیت تایید شده است، اشاره کرد.

آمریکا در ماه می سال ۲۰۱۸ از برجام خارج شد که نقض کامل قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت محسوب می شود این تخطی و نقض آشکار قطعنامه، باعث شکل گیری تنش پیرامون برنامه هسته ای ایران شده است.

اکنون هم آمریکا با اجرای سیاست فشار حداکثری بر ایران، تلاش برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران و بازگرداندن ساختار تحریم های گذشته علیه تهران، همچنان برجام را تهدید می کند و در مسیر تخریب این توافق بین المللی حرکت می کند.

در بخش دیگر گفت وگوی تلفنی، پوتین و مرکل درخصوص اوضاع مناطق جنوب و شرق اوکراین تبادل نظر کردند.

رئیس جمهوری روسیه تلاش های طرف اوکراینی برای تحریف مفاد توافق های مینسک را غیرسازنده خواند و تصریح کرد که رویکرد کی‌یف برای اجرای گزینشی تعهدات خود در سند توافقنامه مینسک، روند مذاکرات را به بن بست می کشاند.

دو طرف اظهارات اخیر مقامهای اوکراینی در مورد تجدید نظر توافقنامه مینسک را منفی ارزیابی کرده و بر افزایش تلاش ها برای اجرای توافق های موجود که در اجلاس گروه نورماندی به دست آمده تاکید کردند.

پوتین و مرکل در ارزیابی اوضاع لیبی هم بر ضرورت رفع بحران در این کشور از راههای سیاسی و دیپلماتیک و آغاز گفت وگوهای بین طرف های لیبی مطابق با قطعنامه 2510 شورای امنیت تاکید کردند.

در این گفت وگوی تلفنی برخی مسائل دوجانبه ازجمله مبارزه با کرونا هم مطرح و بررسی شد.

لیبی از زمان سرنگونی «معمر قذافی» دیکتاتور سابق این کشور در سال ۲۰۱۱ به ۲ دولت موازی در شرق و غرب تقسیم شد. «دولت وفاق ملی» به ریاست فایز السراج در طرابلس (غرب لیبی) مستقر است که در جهان و سازمان ملل متحد به رسمیت شناخته شده و دیگری دولت «طبرق» در شرق لیبی که خلیفه حفتر ژنرال بازنشسته ارتش این کشور کنترل امور را در آن منطقه در دست گرفته است.

امارات متحده عربی، عربستان سعودی، مصر، فرانسه و روسیه از ارتش حفتر و دولت شرق لیبی حمایت می‌کنند؛ در حالی که ترکیه، قطر، الجزایر، ایتالیا و اتحادیه اروپا حامی دولت السراج هستند.