یک تحلیلگر ارشد مسائل بین‌الملل در گفت‌وگو با پانا تشریح کرد؛
اردوغان و مکرون در «لیبی» چه می‌خواهند
مجلسی: حضور اردوغان در لیبی منفعت شخصی دارد/ ترکیه از روند توسعه بازمانده است/ ترکیه همیشه فرزند ناتنی اروپا بوده و هیچ وقت او را قبول نکره‌اند/ رفتار اروپا با ترکیه یک دلیل فرهنگی دارد/ مدعیان تمدن پای منافع که وسط می‌آید به زور متوسل می‌شوند
تهران (پانا) - یک تحلیلگر ارشد مسائل بین‌الملل با اشاره به حضور فرانسه و ترکیه در لیبی تاکید کرد کشورهای مدعی تمدن و پیشرفت هم وقتی پای منافع در میان باشد قوانین را کنار گذاشته و به زور متوسل می‌شوند.
فریدون مجلسی درباره مداخلات ترکیه و فرانسه در کشور لیبی، به پانا گفت: «به نظر می‌رسد آقای اردوغان، منافع شخصی دارد، منافع شخصی هم فقط پول نیست، برای اینکه ایشان در مدت زمان زیاد حکومتش، به اندازه کافی به دست آورده است. مسأله اما بقا در حکومت و قدرت‌طلبی است؛ این چیزی است که اردوغان را در کشورهای به ویژه جهان سوم درگیر خود می‌کند، و وقتی ثروتی به طور ناگهان در اختیار جامعه عقب‌مانده و فقیر قرار می‌گیرد، بعضی‌ها را سرمست می‌کند و وقتی از یک عاملی هم مانند مذهب با دیدگاه خودشان، هم برای سرکوب و هم برای بقای در قدرت استفاده کنند، تدریجا باور می‌کنند که رسالتی دارند.»
این تحلیلگر مسائل بین‌الملل ادامه داد: «آقای اردوغان اکنون خود را حامی تفکرات اخوان المسلمین و آقای مرسی (رئیس‌جمهوری سابق مصر) می‌داند، لیبی را که یک زمانی جزو امپراطوری عثمانی بوده، برای خودش تعلقات تاریخی در آنجا قائل است.»
این کارشناس ارشد مسائل بین‌الملل اظهار کرد: «البته فقط ترکیه نیست، بلکه فرانسه هم در طرف مقابل از گروهی که شورشی هستند،حمایت می‌کند. باز خوب است که ترکیه از حکومت قانونی لیبی حمایت می‌کند. مسأله اصلی این است که واقعا برای این کشورها تا چه اندازه مهم است که صلح، صفا، آرامش و توسعه خود را رها کنند و به دنبال جاه‌طلبی‌هایی بروند که به کشورشان و آینده مملکت‌شان، لطمه خواهد زد!.»
مجلسی تاکید کرد: «ترکیه دارای بیشترین رشد اقتصادی بود، از یک کشور فقیر به ویژه در زمان جنگ ایران، به یک قدرت بزرگ تبدیل شدند، از شرایط استفاده کردند، هم در تجارت با عراق و هم با ایران؛ این وضع به خوبی داشت پیش می‌رفت، تا اینکه جاه طلبی‌های آقای اردوغان در چند نوبت به اقداماتی منجر شد که لطمه زیادی به روند توسعه ترکیه زد. مردم هم که با توسعه فرهنگی و اجتماعی، تفکرات اردوغانی برایشان کهنه شده بود، خواهان یک نوع نظام آزادتر و دموکراتیک‌تری بودند، وی را در انتخابات به شکست کشاندند، که زیر بار نرفت، قانون اساسی را تغییر داد، حکومت دونوبتی را به حکومت مادام‌العمر تبدیل کرد. کاری که اکنون در کشور نیمه آسیایی روسیه هم انجام شد. پوتین که ۲۰ سال است حاکم روسیه است، در قانون اساسی جدید خود، امکان ادامه حکومت برای خود را فراهم کرد و به دست آورد؛ منتهی این کار برای روسیه با هزینه کمتری تمام شد، اما برای ترکیه هزینه‌بر بود، برای آنکه آن روند توسعه‌ای که ترکیه به سمت آن می‌رفت و تبدیل به یکی از توسعه یافته‌ترین کشورهای جهان مثل انگلیس، کره‌جنوبی، اتریش و سوئد و ... می‌شد، از آن باز مانده است.»
این کارشناس ارشد حوزه بین‌الملل خاطر نشان کرد: «مردم یک کشور هیچ وقت خواهانم جنگ نیستند. مردم جهان خواهان توسعه‌طلبی در هیچ جا نیستند. این رهبران هستند که به خاطر توسعه‌طلبی و بقای قدرت خود، این کارها را می‌کنند و سربازی که کشته می‌شود، از ترکیه است، تسلیحاتی که نابود می‌شود متعلق به کشور ترکیه است؛ زیان‌ها به کشور می‌رسد اما بقای در قدرت و لذت قدرت برای رهبران می‌ماند.»
این تحلیلگر ارشد حوزه بین‌الملل با بیان اینکه ترکیه همیشه فرزند ناتنی اروپا بوده و هیچ وقت او را قبول نکرده‌اند، گفت: «تا زمانی که به سربازش، افرادش و موقعیت استراتژیک آن نیاز داشتند، آن را در ناتو گرفتند، به جنگ کشاندند، نامزد عضویت در بازار مشترک و اتحادیه اروپا شد و... . اکنون پنجاه سال است اما نامزد عضویت هستند ولی آن‌ها را قبول نمی‌کند. رفتار اروپا با ترکیه یک دلیل فرهنگی دارد و نگران این هستند که هزاران ترک در اتحادیه آزاد شود، کوچ کند و یک جامعه دوقطبی ایجاد کنند. به ویژه افراط‌گری‌هایی که طبقات پایین دست کشورهای اسلامی وقتی بالا آمدند و در حکومت‌ها رخنه کردند، با خودشان یک مقدار اعتقادات غیراصیل و خشن را بالا آوردند، حال این واقعی است یا بهانه، اما موجب واهمه اروپایی‌ها شده است.»
فریدون مجلسی گفت: «اکنون بین فرانسه و ترکیه بر سر منافعی که جنبه اقتصادی هم دارد، چون لیبی نفت دارد، و هر دو کشور هم نیازمند این نفت لیبی هستند، در لیبی حضور دارند. اما در این کشور مشخص نیست که فرانسوی‌ها با چه منطقی دخالت خود را در حمایت از شورشیان موجه می‌دانند ولی دخالت ترکیه را هرچند به زبان این کشور می‌دانم، اما حداقل مشروع و قانونی است و از حکومت قانونی لیبی حمایت می‌کند. این نشان می‌دهد که کشورهای مدعی تمدن و پیشرفت هم وقتی پای منافع به میان کشیده شود، دیگر منطق، قوانین و مقرراتی را کنار گذشته و به زود متوسل می‌شوند.
ارسال دیدگاه