آن‌جا که سکوت سنگین است، خبرنگار روایت می‌کند

مسیری پر فراز و نشیب که گاه از میان فریاد مردم عبور می‌کند و گاه در سکوت سنگین یک اتفاق گم می‌شود. خبرنگار، کسی‌ست که می‌بیند، می‌شنود و روایت می‌کند؛ بی‌آن‌که خود در مرکز دیده شدن باشد.

۱۷ مرداد، روز خبرنگار، فرصتی‌ست برای ایستادن و نگاهی دوباره انداختن به راهی که آمده‌ایم؛ راهی که با تمام سختی‌ها، تلخی‌ها و گاه بی‌مهری‌ها، هنوز چراغ حقیقت را روشن نگه داشته‌ایم. راهی که در آن، صداقت، تعهد و جسارت، بزرگ‌ترین سرمایه‌های انسانی هستند که نامشان «خبرنگار» است.

در این مسیر بارها پیش آمده که خبری پیش از ما منتشر شود، واقعیتی پنهان بماند، نگاه‌ها سنگین باشد یا واژه‌هایمان نادیده گرفته شوند. اما ما هر بار بازگشته‌ایم و نوشته‌ایم؛ نه فقط برای ثبت حقیقت، بلکه برای روشن نگه داشتن ذهن جامعه و وجدان جمعی.

خبرنگار بودن یعنی صدای کسی شدن که صدایش جایی شنیده نمی‌شود. یعنی روایت‌گر لحظه‌هایی شدن که گاهی با لبخندند، گاهی با بغض، گاهی با امید، و گاهی با رنج. یعنی باور داشتن به این که هر واژه، مسئولیتی‌ست سنگین و هر روایت، تکه‌ای از تاریخ.

در این روز، باید از همه خبرنگارانی یاد کنیم که با صداقت و شجاعت، راوی حقیقت شدند؛ چه آنان که هنوز می‌نویسند و تلاش می‌کنند، و چه آنانی که جان خود را در راه آگاهی مردم فدا کردند.

 

روز خبرنگار گرامی باد...