زمان، داور بی‌خطا و معلم فراموش‌نشدنی زندگی
دهگلان (پانا) _ از نخستین سایه‌سنجی‌های بشر تا اختراع ساعت‌های اتمی، انسان همواره در تلاش برای اندازه‌گیری و درک زمان بوده است؛ پدیده‌ای که نه‌تنها گذر لحظه‌ها را می‌سنجد، بلکه مفهوم زندگی را معنا می‌بخشد.
از روزگاری که انسان با چوب و سایه، حرکت خورشید را می‌سنجید تا امروز که ساعت‌های اتمی، کسری از ثانیه را ثبت می‌کنند، بشر در تعقیب زمان بوده است. اما ساعت، تنها وسیله‌ای برای اندازه‌گیری نیست؛ داوری است بی‌رحم که هرگز در قضاوت خود خطا نمی‌کند و معلمی خردمند که درس «اکنون» را همواره تکرار می‌کند.
در دنیایی که سرعت، فرمان‌روای اصلی است و روزها به‌سرعت برق و باد می‌گذرند، روز جهانی ساعت فرصتی است برای تأمل در این پرسش که آیا ما ارباب زمان هستیم یا اسیر آن؟ آیا دقایق خود را صرف آنچه ارزشمند است می‌کنیم، یا اجازه داده‌ایم زمان بی‌رحمانه ما را با خود ببرد؟
این روز یادآور حقیقتی است که زمان، طلا نیست؛ ارزشمندتر از آن است. طلا را می‌توان ذخیره کرد، اما زمان را تنها می‌توان به بهترین شکل سرمایه‌گذاری کرد؛ بر عشق، یادگیری، رشد و ساختن لحظاتی که ماندگار می‌شوند.
هر تیک ساعت یادآوری است از گذر عمر؛ فرصتی که بازنمی‌گردد. بیایید عقربه‌ها را جدی بگیریم و پیش از آنکه دیر شود، از زمان برای ساختن آینده‌ای بهتر بهره ببریم.
ارسال دیدگاه