آغاز هفته دفاع مقدس؛ یادآوری مدرسه‌ای از ایثار، ایمان و وحدت

آغاز هفته دفاع مقدس، یادآور روزهایی است که مردمان این سرزمین با دستانی خالی اما با قلب‌هایی سرشار از ایمان، غیرت و امید، از وطن خود دفاع کردند. این هفته، تنها مرور خاطرات یک جنگ نیست؛ بلکه ورق زدن کتابی است که در آن داستان ایثار، فداکاری و عشق به میهن، با خون پاک بهترین فرزندان ایران نوشته شده است.

سی‌ویکم شهریور، یادآور لحظه‌ای است که دشمن بعثی با خیال خام تجاوز خاک ایران را نشانه گرفت؛ اما آن‌چه ندید و نفهمید، اراده ملتی بود که ریشه در تاریخ و فرهنگ مقاومت داشت. از همان روزهای نخست، نوجوانان، جوانان، زنان و مردان، هرکدام به شکلی به میدان آمدند؛ برخی با اسلحه، برخی با دعا، برخی با قلم و برخی با پرستاری از زخمی‌ها. دفاع مقدس تنها در جبهه‌ها نبود؛ در کوچه‌ها و خانه‌ها هم جریان داشت.

آغاز هفته دفاع مقدس یعنی یاد دوباره شهیدانی که جان خود را فدای عزت و سربلندی ایران کردند تا امروز ما در امنیت نفس بکشیم و پرچم سه‌رنگ کشورمان بر بلندای آسمان بماند. این روزها فرصتی است برای آن‌که نسل نوجوان و جوان بدانند امنیت امروز در کلاس‌های درس و زندگی روزمره، حاصل خون‌ها و ایستادگی‌های دیروز است.

این هفته، روایت مادرانی است که فرزندانشان را با اشک و دعا بدرقه کردند و با افتخار به شهادتشان رضایت دادند؛ روایت پدرانی که قامت خم نکردند و ستون خانه را با صبر نگه داشتند؛ و یاد جانبازانی که با جسمی پر از زخم اما روحی بزرگ، زنده‌ترین سندهای مقاومت شدند.

دفاع مقدس تنها یک جنگ هشت‌ساله نبود؛ یک مدرسه بزرگ بود. مدرسه‌ای که در آن درس ایستادگی، ایمان، شجاعت، فداکاری و وحدت داده شد و نشان داد اگر ملتی متحد و امیدوار باشد، هیچ قدرتی توان شکست او را ندارد.

آغاز هفته دفاع مقدس، نگاه دوباره‌ای به آینده نیز هست. امروز میدان جنگ شاید تغییر کرده باشد، اما وظیفه پاسداری از هویت، فرهنگ، ایمان و استقلال همچنان بر دوش نسل جدید است.

در این روزها، بیایید با احترام و افتخار یاد کنیم از همه شهیدان، رزمندگان، آزادگان و جانبازان و عهد ببندیم که در مسیر ارزش‌هایی که آنان برایش جنگیدند، ثابت‌قدم بمانیم.