بازیگر نقش «آرتور کلر» در نمایش «لمس»:
هرچه در جانمان بنشیند روی صحنه دیده میشود
۲۷ سال تجربه، از صحنه تا خیابان و از تهران تا همدان
همدان (پانا) - بازیگر نقش «آرتور کلر» در نمایش «لمس» گفت: هر چیزی که در جانمان بنشیند و تبدیل به زندگی شود، روی صحنه هم دیده میشود.
مسعود محرابی در گفتوگو با خبرنگار پانا، با اشاره به سابقه طولانی خود در عرصه تئاتر گفت: «من از سال ۱۳۷۵ وارد دنیای تئاتر شدم و از همان ابتدا با حوزه هنری و سپس دانشگاه سوره مسیر حرفهایام را آغاز کردم. سالهای زیادی را روی صحنه و در نمایشهای خیابانی تجربه کردم و در جشنوارههای مختلف کشور حضور داشتم.»
وی افزود: «در این ۲۶–۲۷ سال همیشه کنار دوستانم بودم و امروز هم خوشحالم که در شهر همدان و کنار گروه نمایش لمس فعالیت میکنم.»
محرابی درباره آغاز فعالیت خود چنین توضیح داد: «از سال ۷۵ کار تئاتر را شروع کردم. ابتدا دو سال در حوزه هنری بودم و بعد وارد سوره و کانون تئاتر سوره شدم. از همان سالها کار جدی تئاتر را آغاز کردم. سالهای اول بیشتر روی صحنه بودم اما بعدها وارد نمایشهای خیابانی شدم و تجربههای زیادی در بخش کودک، نوجوان و بزرگسال کسب کردم.»
وی ادامه داد: «در جشنوارههای کودک و نوجوان همدان، فجر، مقاومت، مریوان و بسیاری از جشنوارههای دیگر حضور داشتم و این مسیر تا امروز ادامه پیدا کرده است.»
پیوستن ناگهانی به نمایش «لمس»
محرابی درباره نحوه حضورش در نمایش «لمس» گفت: «گروه لمس از قبل تمرین کرده بود و من فقط در هفته آخر، یعنی شش روز مانده به جشنواره، به گروه اضافه شدم. بازیگر نقش آرتور دچار مشکل شده بود و دوستان با من تماس گرفتند و با اینکه خودم در تهران درگیر اجرا بودم، اما به خاطر رفاقت و اعتمادی که بینمان بود، قبول کردم کمک کنم.
وی افزود: «از شنبه تا جمعه، یعنی دقیقاً هفت روز، با تمام توان کنار گروه بودم. بچهها شش ماه تمرین کرده بودند و من باید در شش جلسه خودم را به آنها میرساندم.»
محرابی از سختیهای روزهای آخر گفت: «قرار بود در یک سالن دیگر اجرا برویم، اما وقتی دکور را بردیم، دیدیم اصلاً جا نمیشود. تا ساعت ۹–۱۰ شب درگیر بودیم و در نهایت مجبور شدیم سالن را عوض کنیم. دکور برای بلکباکس طراحی شده بود اما در قاب صحنه اجرا رفتیم. با همه این سختیها، به لطف خدا و تلاش بچهها اجرا انجام شد.»
وی درباره نقش خود توضیح داد: «آرتور کلر یک شخصیت واقعی است. من نمیخواستم نسخه قبلی بازیگر را تکرار کنم. حتی فیلم اجرای قبلی را هم عمداً ندیدم. به کارگردان گفتم میخواهم ببینم آوردهی خودم برای نقش چیست.»
محرابی ادامه داد: «آرتور در ظاهر خشن است، اما این همه ماجرا نیست. او پدری است که هفت سال با شرایط سخت دخترش زندگی کرده. اگر قرار بود او را به پرورشگاه بفرستد، همان سالهای اول این کار را میکرد. پس تصمیمش از سر بیرحمی نیست؛ از سر درماندگی است.»
چرا نقش آرتور سخت بود؟
این بازیگر درباره دشواری نقش بیان کرد: «نقش آرتور دو بُعد دارد: یکی خشونت و جدیت ظاهری، و دیگری پدری و عاطفه پنهان. جمع کردن این دو بُعد سخت است. مخصوصاً وقتی فقط شش روز فرصت داری.»
وی با اشاره به بازخوردهای مخاطبان این نمایش گفت: « خوشبختانه با استقبال گرم و صمیمی تماشاگران مواجه شدیم که باعث افتخار ماست. امیدواریم با حضور خود در همدان، لحظات خوبی را به ارمغان آورده باشیم»
در پایان، محرابی عنوان کرد: «همیشه به بچهها میگویم هر چیزی که در جانمان بنشیند و تبدیل به زندگی شود، روی صحنه هم دیده میشود. گروه لمس تلاش کرد یک جریان زندگی را روایت کند. امیدوارم این حس به مخاطب منتقل شده باشد.»
ارسال دیدگاه