در سوگ خورشید آسمان ولایت سالروز شهادت امام رضا (ع)

۳۰ صفر، زمانی که نسیم غم‌انگیزی از سوی شرق می‌وزد، خبر از فقدان بزرگ‌مردی داد که در دل‌های مسلمانان جای داشت؛ آری، این روز گواهی است بر درد و اندوهی که زائران و دوستداران اهل بیت (ع) را در فراق امام رضا (ع) دگرگون می‌سازد.

امام رضا (ع)، آن یگانه ستاره آسمان ولایت، در ستیز با ستمگران، دلتنگی را در دل پیروانش خانه نشین کرد و او با نیک سیرتی و علم بی‌پایانش، همچون خورشیدی درخشان در افق اندیشه‌ها تابید و دل‌های مشتاق را به خود جلب کرد. 

شهادتش یاد آور عشق است، یادآور پناه بردن به ایشان در مشکلات و اشک‌ها زائران، گواهی بر عشق و ارادت به این امام است و در این روز، نه تنها دل‌ها به سوگ می‌نشیند، بلکه فضایی از محبت و محبت‌ورزی در نزدیکی ضریح نورانی‌اش برقرار می‌شود.

 زائران، با قلب‌هایی پر از عشق و اشتیاق، گرد هم می‌آیند تا یاد امام را زنده نگه‌دارند و ذکر نام آن بزرگوار همچون زنگی است که در دل‌ها طنین‌انداز می‌شود و امید را در دل‌ها شکوفا می‌سازد.

امام رضا (ع) با علم و آگاهی‌اش، در دل تنگی‌ها و مشکلات زمانه، چراغی در مسیر مسلمانان افروخت و همواره یادآوری کرد که بندگان خدا باید در تمام عرصه‌ها بر مدار تقوا و انصاف حرکت کنند و زندگی‌اش، سرشار از درس‌های اخلاقی و اجتماعی بود که می‌تواند راه‌گشای بیماران، نیازمندان و جویندگان حقیقت باشد.

بی‌شک، یاد و خاطر این بزرگوار نه تنها در دل‌های شیعیان بلکه در دنیای اسلام باقی خواهد ماند و ندای «یا علی‌‌‌بن‌‌‌موسی الرضا» در این روز، به‌عنوان نماد عشق و سرافرازاری به امام و پیام‌آوران الهی، فراگیر خواهد بود.

 آری، شهادت آن بزرگوار، رویدادی است که دل‌های ما را داغدار کرده است و اما باید یادآور شویم که عاشقان و پیروان واقعی او، همواره راهش را دنبال کرده و به ترویج محبت و علم او بپردازند و تسلیت به تمامی مشتاقان امام رضا(ع) و دعا می کنیم که برکات او همیشه بر زندگی ما سایه افکند.