حرارت محبت سیدالشهدا(ع) گرمتر از دمای تابستان

کربلا غوغا بود اما، همه‌ مردم انگار چشم انتظار اربعین بودند. اربعینی که با شنیدن نام آن دل شیعیان دوباره به سوی کربلای حسینی پر می‌کشد .

چهل روز از شهادتت گذشت و دل ما هنوز آرام نگرفته با شنیدن نامت دل تاریخ به لرزه در میایید و اشک هایی از جنس الماس بوجود می آیید و قلب ها از شدت افسوس و ناراحتی به سوگ می‌نشیند 

هزاران صف از مردم، از هر قوم و قبیله و با هر مرام و مسلکی، همچون کبوتران به سوی کربلای تو پر می‌کشند .

آقا جان شوق و آرزوی رفتن به کربلا را دارم  . 

ازتو میخواهم مددی کنی ...

در مسیر پیاده روی کربلا قدم برداشتم .

از نجف تا کربلا هزاران موکب برپا بود. بوی اسپند و گلاب تمام وجودم را از عشق تو پر می‌کرد. از حرارتِ تن ها، نیمه های شب‌ش از میانه روز صحرای عراق گرم تر بود ولیکن از عشق آقایم حسین، گرمای عراق برایم آسان شده بود. به راستی تو کیسی که همه زائران و خادمان از تو می‌گویند .

چشمان اشک آلود خود را باز کردم و حرم تو در قاب چشمانم نمایان شد انگار در خواب بودم .

اشک های خود را کنار زدم آری . به حرم تو رسیده بودم چشمانم را بستم ، دستان خود را روی سینه های خود گذاشتم و به سمت حرم آقایم حسین کمرم را خمیدم و گفتم: •••《السلام علیک یا ابا عبدالله》•••