گفتوگوی پانا با نوازنده تنبک نمایش «راز پشمک» در جشنواره تئاتر معلولان کویر:
بهرام آزاد: صحنه تئاتر نشان داد معلولیت مانع آفرینش هنری نمیشود
تهران (پانا) - بهرام آزاد، نوازنده تنبک نمایش «راز پشمک» از استان خراسان جنوبی (طبس)، در هفتمین جشنواره منطقهای تئاتر افراد دارای معلولیت کرمان رتبه دوم بخش موسیقی را کسب کرد و لوح تقدیر و جایزه نقدی دریافت کرد.
نمایش «راز پشمک» به نویسندگی مرضیه نادی، از شهر طبس استان خراسان جنوبی، ساعت ۹ صبح روز چهارشنبه دوم دیماه، در بخش کودک و نوجوان هفتمین جشنواره منطقهای تئاتر افراد دارای معلولیت «کویر» در سالن تئاتر شهر کرمان به روی صحنه رفت. این اثر نمایشی با همراهی موسیقی زنده اجرا شد و بهرام آزاد، نوازنده تنبک، اجرای موسیقی آن را بر عهده داشت.
بهرام آزاد، نوازنده تنبک نمایش «راز پشمک»، در گفتگو با خبرنگار فرهنگی-هنری خبرگزاری پانا در کرمان، با اشاره به سابقه آموزشی و حرفهای خود در موسیقی، محدودیتهای زمانی تولید این اثر و تجربه همکاری با هنرمندان دارای معلولیت، تأکید کرد که تئاتر افراد دارای معلولیت تصویری متفاوت و عمیقتر از مفهوم توانایی و خلاقیت هنری را پیش روی مخاطبان قرار میدهد.
موسیقی از آموزش آکادمیک تا تجربههای نمایشی امتداد یافت
بهرام آزاد، نوازنده تنبک نمایش «راز پشمک»، با اشاره به آغاز مسیر هنری خود، ضمن بیان این که از سال ۱۳۶۹ تحصیل در هنرستان سوره را آغاز کرده بود، گفت: «در آن سالها افتخار شاگردی استادانی چون زندهیاد جواد معروفی و استاد فرهنگفر را داشتم و موسیقی، بهویژه تنبک، از همان زمان به شکل جدی وارد زندگی من شد و مسیر حرفهایام را مشخص کرد.»
مهاجرت مسیرم را کند کرد اما پیوندم با هنر گسسته نشد
آزاد با اشاره به دورهای از مهاجرت در زندگی خود، ضمن اذعان به این امر که حدود ۱۵ سال از فضای رسمی فعالیت هنری فاصله گرفته بود، اظهار داشت: «بعد از این سالها دوباره با گروههای نمایشی آشنا شدم و موسیقی را در کنار تئاتر ادامه دادم و آهنگسازی و همکاری با نمایشها به بخش ثابتی از فعالیتهایم تبدیل شد.»
زمان محدود تمرین دامنه موسیقی نمایش را کاهش داد
این نوازنده تنبک با اشاره به شرایط تولید موسیقی نمایش «راز پشمک»، با بیان این که زمان آمادهسازی اثر بسیار محدود بوده است، تصریح کرد: «کل زمان تمرین نمایش حدود یک هفته بود و با این شرایط عملاً فرصت نوشتن موسیقی کامل و اورتورهای مفصل وجود نداشت و ناچار شدم فقط با ساز تنبک موسیقی نمایش را پیش ببرم.»
سازبندی کامل میتوانست حالوهوای اثر را غنیتر کند
وی با تأکید بر این که در شرایط استاندارد، موسیقی این اثر نیازمند سازهای بیشتری بوده است، افزود: «قاعدتاً باید سازهای دیگر هم به کار گرفته میشد و اورتور نوشته میشد تا موسیقی بتواند حالوهوای نمایش را کامل کند و به موسیقی متن تئاتر یا حتی فیلم نزدیک شود.»
تجربههای قبلی زمینه اعتماد دوباره را فراهم کرد
آزاد با اشاره به سابقه همکاری خود با هنرمندان دارای معلولیت، خاطرنشان کرد: «پیش از این با همین گروه در یک برنامه تولیدی صدا و سیما با عنوان ننه گلاب حضور داشتیم و مقام سوم را به دست آوردیم و وقتی برای نمایش راز پشمک از من دعوت شد، بدون تردید و با جان و دل این همکاری را پذیرفتم.»
انگیزه هنرمندان معلول الهامبخش من در ادامه مسیر شد
این هنرمند موسیقی با بیان این که فعالیت در کنار هنرمندان دارای معلولیت تأثیر عمیقی بر او گذاشته است، گفت: «وقتی میبینم یک هنرمند معلول با این همه انگیزه برای دیده شدن و یاد گرفتن هنر تلاش میکند، خودم به آینده امیدوارتر میشوم و با خودم میگویم اگر آنها با این شرایط ادامه میدهند، من هم باید با قدرت بیشتری جلو بروم.»
تمرینهای دشوار به اجرای منسجم انجامید
آزاد با اشاره به سختیهای تمرین و آمادهسازی نمایش، ضمن بیان این که کار با گروههای تئاتری افراد دارای معلولیت نیازمند صبر و تعامل بالاست، اظهار داشت: «برخی از بچهها در بیان یا حرکت با محدودیتهایی روبهرو بودند، اما با تمرین مداوم و همراهی گروه، به مرحلهای رسیدیم که بتوانیم نمایشی منسجم و قابل قبول روی صحنه ببریم.»
عشق به هنر اجازه رها کردن این مسیر را به من نداد
وی در پاسخ به پرسشی درباره انگیزه ادامه فعالیت در عرصه هنر، با تأکید بر این که هنر برای او صرفاً یک شغل نیست، تصریح کرد: «درست است که تئاتر و هنر در کشور ما بازگشت مالی بالایی ندارد، اما هنر به بخشی از زندگی روزمره من تبدیل شده و حتی بدون درآمد هم نمیتوانم از آن جدا شوم.»
هنر در شرایط دشوار نقش آرامشبخش ایفا میکند
این نوازنده تنبک با اشاره به شرایط اقتصادی جامعه، خاطرنشان کرد: «در این وضعیت سخت، اگر کسی به هنر علاقه دارد، دنبال کردن آن میتواند از نظر روحی و روانی به او آرامش بدهد و همین موضوع اهمیت هنر را دوچندان میکند.»
تئاتر تواناییهای پنهان افراد دارای معلولیت را آشکار کرد
آزاد در بخش پایانی سخنان خود با اشاره به تئاتر افراد دارای معلولیت، اظهار داشت: «خیلیها فکر میکنند معلولیت محدودیت مطلق است، اما وقتی میبینید فردی با وجود معلولیت جسمی یا گفتاری بهراحتی روی صحنه دیالوگ میگوید و نقشآفرینی میکند، متوجه میشوید که تواناییهای زیادی وجود دارد که ما معمولاً آنها را نمیبینیم.»
وی در پایان با تأکید بر ضرورت حمایت از این هنرمندان، یادآور شد: «این اجراها هم برای خود هنرمندان معلول و هم برای مخاطبان سالم تأثیرگذار است و باید این مسیر دیده شود و ادامه پیدا کند.»
ارسال دیدگاه