در گفتوگو با پانا:
تئاتر کودک و نوجوان، میدان نبرد با ترسهای درونی است
تهران (پانا) - ماندا عبقری، کارگردان نمایش «کمانی که کشیده نشد» حاضر در بخش کودک و نوجوان جشنواره تئاتر شهر، با تأکید بر نقش تئاتر در خودشناسی و پرورش اعتمادبهنفس نوجوانان، این اثر را روایتی روانشناسانه از مواجهه انسان با ترسهای درونی و پیروزی بر خویشتن میداند.
ماندا عبقری، کارگردان نمایش «کمانی که کشیده نشد» در گفتوگو با پانا درباره داستان این اثر گفت: «این نمایش به قلم علیرضا دهقانی، روایتگر زندگی پسری به نام «رعد» است؛ تیرانداز جوانی که از ترس رویارویی با حریفش «طوفان»، در روز مسابقه تیراندازی با کمان، از حضور در میدان خودداری میکند.»
وی ادامه داد: «پدر رعد، «آذرخش»، او را به سفری دور میفرستد تا با «نسیم تیرافکن» دیدار کند؛ تیرافکنی دنیادیده که با آموزش سه درس اساسی، رعد را نه برای مقابله با طوفان، بلکه برای نبرد با خویشتن خویش آماده میسازد. این مسیر، سفری درونی برای غلبه بر ترس و رسیدن به خودباوری است.»
عبقری با اشاره به رویکرد محتوایی نمایش تصریح کرد: «کمانی که کشیده نشد» با تمرکز بر مفاهیمی چون خودشناسی، عبور از ترسهای درونی و پالایش روح، برای مخاطب نوجوان نگارش شده و نگاهی روانشناسانه به موضوعاتی مانند غرور و اعتمادبهنفس دارد.»
این کارگردان تئاتر با بیان اینکه هنر نمایش همواره هنری پویا، پیشتاز و خردمحور بوده است، افزود: «تئاتر با ایجاد فضای اندیشگانی میان مخاطب و اجراکننده، زمینهساز تفکر، آموختن و تغییر میشود و شاید به همین دلیل است که قرنهاست از پرحاشیهترین هنرها به شمار میآید.»
وی خاطرنشان کرد: «دمیدن روح تازه تفکر، حتی در بازهای زمانی کوتاه، میتواند جرقه اندیشیدن و جوانه زدن را در ذهن مخاطب ایجاد کند. فرهنگ زیربنای تمدن است و تمدن، مسیر پیشرفت را تضمین میکند؛ مسیری که کیفیت زندگی جوامع را ارتقا میبخشد.»
عبقری در ادامه گفت: «تئاتر صریحترین راه برای شکلگیری جریان «با هم فکر کردن» میان دو سوی صحنه است؛ هم تماشاگر و هم اجراکننده. مجالی که در آن مخاطب، بدون اجبار و در فضایی آمیخته با زیباییشناسی و لذت هنری، فرصت داوری، تصمیمگیری و درک معنا را پیدا میکند.»
وی در پایان تأکید کرد: «هرچه این اتفاق سازنده در بطن شهر گسترش بیشتری یابد و مردم با تئاتر آشتی عمیقتری پیدا کنند، رشد فرهنگی نیز شتاب بیشتری خواهد گرفت. هنر، هویت و ریشه ماست؛ ماهیت و پیشینهای که با آداب، آیینها و سنتهای این سرزمین گره خورده و شایسته احترام و پاسداشت است.»
فاطمه آبروش
ارسال دیدگاه