در گفتوگو با پانا:
روایت فانتزی از واقعیت شهری در «متروتینک»؛ تجربهای طنزآمیز از دغدغههای نسل امروز
تهران (پانا) - نمایش «متروتینک» به نویسندگی و کارگردانی آرمان آسایش با نگاهی طنزآمیز و انتقادی به روزمرگیهای شهری، اینروزها در خانه نمایش دا روی صحنه است؛ نمایشی که به گفته دو بازیگر آن، هلیا طباطبایی و آسا جاور، تلاش نمیکند نسخهای برای حل مسائل اجتماعی ارائه دهد، بلکه مخاطب را به فکر کردن درباره دغدغههای نسل جوان دعوت میکند.
نمایش «متروتینک» به نویسندگی و کارگردانی آرمان آسایش با روایتی امروزی و طنزآمیز، فضای مترو را به بستری برای بازتاب ذهنیتهای پراکنده و گاه فرسوده انسان معاصر تبدیل کرده است. این نمایش، که در خانه نمایش دا اجرا میشود، توقفی کوتاه در جریان زندگی پرشتاب شهری است تا به پرسشهایی درباره عادتها، سکوتها و ذهنیات روزمره بپردازد. در همین راستا با دو بازیگر این نمایش گفتوگو کردیم که میتوانید در مطلب ذیل بخوانید.
هلیا طباطبایی درباره تجربه بازی در این نمایش میگوید نقش او شخصیتی خیالی است که در پارت نخست در دنیای ذهن و خیال حضور دارد و در بخش دوم وارد واقعیت میشود. او توضیح میدهد: «سعی کردم شخصیت را از زاویه نگاه یک خیال خوب ببینم و حالت رویاییاش را حس کنم. چون نقش من کوتاه است، چالش خاصی نداشتم و بخش زیادی از دیالوگها در سکوت و بر پایه بداههپردازی با پارتنرم شکل میگیرد.»
بهگفته او، مهمترین پیام نمایش بازتاب چالشهای اجتماعی است؛ چالشهایی که «بُلدترینِ آنها وضعیت اقتصادی است»؛ عاملی که در نمایش، بیاعتمادبهنفسی را در وجود کاراکتر پسر ایجاد کرده است.
آسا جاور نیز که یکی از بازیگران این اثر است، نقش خود را بر پایه تجربه زیسته و دغدغههای مالی نسل امروز بازآفرینی کرده است. او میگوید: «از تجربههای واقعیام استفاده کردم و به ساخت یک کاریکاتور در جهان فانتزی رسیدم. تنها چالش من محدودیت حرکتی پاها در بازی بود.»
جاور معتقد است هدف «متروتینک» ارائه پیام مستقیم نیست، بلکه: «این نمایش برای فکر کردن به مسائل مختلف ساخته شده؛ مسائلی که دغدغه روز نسل جوان است.»
ارسال دیدگاه