در گفتوگو با پانا:
انیمیشن بستری برای تحقق رؤیا و آرمان است
برای تجربه واقعی زندگی باید از دایره امن بیرون آمد/ هر بادبادک در «برفراز ابرها» هویتی مستقل دارد؛ چالش طراحی بیش از ۳۰ شخصیت در آسمان
تهران (پانا) _ مهدی برقزدگان، کارگردان انیمیشن کوتاه «بر فراز ابرها»، معتقد است تجربه زیستن و خطر کردن، مهارتی است که باید از دوران کودکی آموخته شود.
مهدی برقزدگان در گفتوگو با پانا درباره روند شکلگیری ایده این اثر گفت: «در ابتدا هیچ ایدهای برای تولید فیلم "بر فراز ابرها" نداشتم و کار را با ساخت جهانی فانتزی آغاز کردم؛ جهانی که در آن آسمانی پر از بادبادک وجود دارد و هر بادبادک به شکل یک حیوان است و سایههای آنها روی ابرها نیز به همان شکل دیده میشود. در ادامه با طرح پرسشهایی درباره این دنیا، چالش و قوانین خاصی را طراحی کردم. چه میشود اگر بادبادکی نخواهد بالا پرواز کند یا نخ آن پاره شود؟ رفتهرفته داستانی شکل گرفت که ارزش فیلم شدن را پیدا کرد.»
وی افزود: «داستان درباره بادبادکی ترسو است که در شرایط سخت مجبور میشود موقعیت امن خود را ترک کند و بالاخره زندگی را مانند یک بادبادک واقعی تجربه کند. خطر کردن و تجربه سختیها مهارتی است که باید به کودکان آموخت، چرا که همه چیز را نمیتوان در کتابخانهها یاد گرفت و گاهی باید خود دستبهکار شد.»
برقزدگان با اشاره به دشواریهای تولید این اثر توضیح داد: «این انیمیشن پروژهای کوچک و کمهزینه برای استودیوی ما بود و در مدت هشت تا ده هفته تولید شد. تعدد شخصیتها یکی از بزرگترین چالشها بود؛ زیرا به طراحی بیش از ۳۰ شخصیت نیاز داشتیم. مشخص بودن ساختار بادبادکی هر شخصیت و تشبیه آنها به حیوانات خاص، طراحی را دشوار میکرد. برای این منظور در مرحله پیشتولید، علاوه بر مطالعه ساختار فنی و زیباییشناسی بادبادکها در فرهنگهای مختلف، تلاش کردیم حیوانات متنوعی را برای هر بادبادک طراحی کنیم و در نهایت از میان بانک طراحیها، شخصیتهای مورد نیاز انتخاب شدند.»
وی ادامه داد: «از دیگر چالشهای تولید، روایت اثر در آسمان بود؛ جایی که حس معلق بودن و نبودِ سکون باید همواره حفظ میشد. این مسئله مرحله پویانمایی را پرتنش کرد و حجم کار را افزایش داد. نور و سایهها نیز از بخشهای حساس پروژه بودند. شرایط نوری مانند طلوع یا غروب تأثیر زیادی بر احساس صحنه داشت و شبیهسازی این موقعیتها یکی از دشوارترین بخشهای ساخت بود.»
کارگردان «بر فراز ابرها» درباره تکنیک اثر گفت: «تکنیک انیمیشن متناسب با بودجه و سیاستهای پروژه ساده انتخاب شد، اما حفظ همین سادگی و ارتقای کیفیت با منابع محدود، کار دشواری بود. با این حال، فیلم توانست بیش از ۲۰ افتخار بینالمللی کسب کند. در روایت، ساختاری را در نظر داشتیم که نتیجهگیری نه بر پایه قضاوت، بلکه بر اساس تحلیل شکل بگیرد. این ساختار با فضای معلق آسمان به خوبی تطبیق داشت.»
وی درباره پیام و مفهوم اثر افزود: «فیلم نشان میدهد که برای تجربه واقعی زندگی باید از دایره امن خود بیرون آمد و خطر کرد. اگرچه رویکرد روایی اثر کودکانه است و برای گروه سنی کودک ساخته شده، اما حرفهایی نیز برای بزرگسالان دارد.»
برقزدگان در ادامه گفت: «رویا، تخیل، آرمان و فانتزی در انیمیشن جلوهای عمیقتر دارند و به همین دلیل میتوان از این قالب برای ایجاد تأثیرات فکری، اجتماعی و روانی گسترده در جامعه بهره گرفت.»
وی با اشاره به وضعیت اکران انیمیشن کوتاه در کشور اظهار کرد: «در حال حاضر جز اکرانهای خصوصی یا نیمهخصوصی محدود که گاه رایگان برگزار میشوند، انیمیشن کوتاه جایگاه مشخصی ندارد. البته در عرصه جشنوارههای بینالمللی میتوان برای آن موقعیت بهتری متصور بود.»
این فیلمساز در پایان تأکید کرد: «سرمایهگذاری ملی یکی از بزرگترین خلأها در این حوزه است. اغلب فیلمهای کوتاه با بودجههایی حدود یکدهم میزان مورد نیاز ساخته میشوند و تأثیر آن بر کیفیت آثار کاملاً مشهود است. گاهی تجربه زیستن حتی باارزشتر از موفقیت است.»
ارسال دیدگاه