در گفت‌وگو با پانا:
فریدون نجفی: «موی گرگ» تلاشی برای بازنگری در باورهای خرافی و پاسداشت تخیل کودکان است
تهران (پانا) _ فریدون نجفی، کارگردان فیلم سینمایی «موی گرگ»، با تأکید بر نگاه محیط زیستی و فرهنگی اثرش می‌گوید این فیلم تلاشی است برای نقد باورهای خرافی در جامعه و یادآوری اهمیت پرورش تخیل در کودکان. او معتقد است سینما باید ماندگار و متعهد به ارزش‌های فرهنگی باشد، نه صرفاً وابسته به گیشه و فروش.
فریدون نجفی، کارگردان فیلم سینمایی «موی گرگ»، در گفت‌وگو با خبرنگار پانا با اشاره به تداوم دغدغه‌های زیست محیطی خود گفت: «من در ادامه مسیر فیلم‌هایی مانند بچه گرگ‌های دره سیب و خاکی، در موی گرگ نیز رویکردی محیط زیستی دارم. سال‌هاست در این حوزه فعال هستم و دغدغه اصلی‌ام همین مسئله است. علاوه بر آن، فیلم در جغرافیایی روایت می‌شود که خودم در آن زیسته‌ام و به لحاظ فرهنگی و جامعه شناسی شناخت عمیقی از آن فضا دارم.»
وی درباره شکل‌گیری ایده فیلم توضیح داد: «ایده اصلی فیلم از یک باور یا خرافه رایج در جامعه ما شکل گرفت؛ باوری که متأسفانه هنوز هم در سال ۱۴۰۴ میان برخی خانواده‌ها وجود دارد و به کودکان منتقل می‌شود. در حالی که کودکان در این سن نیاز به تخیل، فانتزی و پرورش ذهن خلاق دارند، این ذهنیت‌ها جای تخیل را می‌گیرند و دنیای کودک را محدود می‌کنند.»
نجفی با نگاهی روان‌شناختی به تأثیر این باورها بر ذهن کودک اشاره کرد و افزود: «در بسیاری از نقاط جهان، بچه‌ها با داستان‌ها و فیلم‌های تخیلی بزرگ می‌شوند و بعدها می‌فهمند آن‌ها افسانه بوده‌اند. اما در جامعه ما برخی باورهای خرافی تا بزرگسالی با فرد همراه می‌مانند و بخشی از احساس و نوستالژی دوران کودکی او را شکل می‌دهند. در موی گرگ تلاش کرده‌ام تلنگری به چنین باورهایی بزنم؛ باورهایی که گاه حتی در تضاد با خود مذهب هستند.»
این کارگردان هدف خود از ساخت فیلم را پاسداشت تخیل و بازگشت به ریشه‌های فرهنگی دانست و گفت: «ما در فرهنگ ایرانی سرشار از افسانه‌ها و داستان‌های ارزشمند هستیم. پس چرا باید همچنان اجازه دهیم باورهای آسیب‌زا در جامعه رواج داشته باشند و ذهن کودکان را درگیر کنند؟»
نجفی با اشاره به محوریت کودک در روایت فیلم بیان کرد: «در این فیلم، کودکی محور داستان است؛ کودکی که درگیر خرافات می‌شود. از آن‌جا که سال‌ها معلم بوده‌ام و با دنیای کودکان ارتباط نزدیک داشته‌ام، تلاش کردم نگاه روان‌شناختی و تربیتی دقیقی در روایت داشته باشم تا علاوه بر کودکان، خانواده‌ها هم مخاطب اصلی فیلم باشند. شاید برخی لحظات فیلم از حوصله کودکان خارج باشد، اما خانواده‌ها در لایه‌های عمیق‌تر پیام اصلی اثر را درک می‌کنند.»
وی در ادامه با انتقاد از نگاه صرفاً اقتصادی در سینمای بدنه اظهار داشت: «سینما نباید فقط به گیشه و فروش فکر کند. متأسفانه در بسیاری از آثار بدنه، فیلم‌سازان برای جذب مخاطب، بار هنری اثر را کاهش می‌دهند و فیلم را به سمت سلیقه بازار می‌برند. اما من همیشه تلاش کرده‌ام اثری بسازم که ماندگار باشد؛ فیلمی که حتی سال‌ها بعد ارزش فرهنگی و هنری خود را حفظ کند.»
نجفی در پایان گفت: «موی گرگ فرزند زمان خودش است؛ فیلمی که درباره امروز حرف می‌زند، اما ارزشش را در آینده نیز حفظ خواهد کرد.»
فاطمه آبروش
ارسال دیدگاه