اختصاصی پانا | روایت چهره‌هایی که با خیال و تصویر، کودکیِ ما را ساختند
کیومرث پوراحمد؛ راوی دلتنگی‌های نوجوانی و آرامشِ قصه‌های صادقانه
تهران (پانا) - در سینمای ایران، نام کیومرث پوراحمد با خاطره و احساس گره خورده است. او کارگردانی بود که جهان نوجوانی را نه از بالا، که از دل تجربه‌ی زیسته‌ی خود روایت کرد؛ با صداقت، با اشک و لبخند، با قصه‌هایی که در سکوت و سادگی، به قلب‌ها نشستند.
کیومرث پوراحمد از معدود فیلمسازانی بود که «نوجوان» را جدی گرفت. او از درون این سن حرف می‌زد، نه از بیرون. با مجموعه‌ی ماندگار قصه‌های مجید، دنیایی را به تصویر کشید که در آن، دغدغه‌ها و تنهایی‌های نوجوانان صادقانه و بی‌پیرایه بازگو می‌شد. مجید و بی‌بی، فقط شخصیت نبودند؛ بخشی از حافظه‌ی احساسی چند نسل ایرانی شدند.
پوراحمد در آثارش، عشق، فقدان و بلوغ را با نگاهی انسانی و شاعرانه درآمیخت. از خواهران غریب تا شب یلدا، از کفش‌های جادوئی تا سر به مهر، همیشه دغدغه‌اش «آدم‌ها» بود، آدم‌هایی که در سکوتشان حرف‌های زیادی داشتند.
او بارها گفته بود: «نوجوانی، جدی‌ترین بخش زندگی است. اگر آن را درست نبینیم، آینده را از دست می‌دهیم.»
پوراحمد با سینمایی صادقانه و آرام، به ما یاد داد که می‌شود بدون فریاد، تأثیر گذاشت. دنیای او پر از مهر و تنهایی و اندیشه بود؛ سینمایی که از دل اصفهان تا خانه‌های کوچک شهرهای دور، بوی نوستالژی و مهربانی می‌داد.
امروز که جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان دوباره برپا شده، یاد او همچنان زنده است، فیلمسازی که نه‌فقط قصه گفت، بلکه به کودکی و نوجوانی ما معنا بخشید.
هر روزِ جشنواره، فرصتی است برای مرور ردپای کسانی که با قصه‌ها و تصویرها، به کودکیِ ما جان دادند.
فاطمه آبروش
ارسال دیدگاه