داغ بر دل صهیونیست‌ها، قلم در دست خبرنگاران

بسم رب الشهدا و الصدیقین

صهیونیسم، بار دیگر چهره‌ پلیدش را به جهان نشان داد اما در میان ضجّه‌ انفجارها و هیاهوی مرگ، صدایی برخاست که تمام معادلات دشمن را به هم ریخت.

آنگاه که بانویی از جنس شجاعت و غیرت، بانگ «الله‌اکبر» سر داد، دنیا فهمید صدای حقیقت خاموش‌شدنی نیست.

من، یک خبرنگار نوجوان ایرانی می‌دانم حقیقت را نمی‌شود در زیر خاکسترها دفن کرد؛ حقیقت، جریانی است که در کاغذهای سوخته در آتش‌ها و حتی خاکسترها به راه خود ادامه می‌دهد.

امروز نام سحر امامی بر تارک شرافت حرفه‌ خبرنگاری می‌درخشد؛ بانویی که صدایش رساتر از هر انفجار و شعله‌ای بود. سَحر، ثابت کرد که ایستادن پای وطن، زن و مرد نمی‌شناسد.

سحر امامی و همه‌ خبرنگاران آزاده، ماندند تا فریاد مظلومیت و حقانیت ملت ما را به گوش جهان برسانند. زنی از میان هشتاد میلیون ایرانی، وقتی با همان خاک‌های نشسته بر چادر زینبی‌اش به کارش برگشت، برایم معنای وطن را دوباره معنا کرد؛ غیرتی که در دل ایرانی‌ها است، هر سد فولادینی را می‌شکند.

ما خبرنگاران، خبر را زندگی می‌کنیم و با آن نفس می‌کشیم.

در برابر فشارها و تهدیدها، استوارتر از همیشه ایستاده‌ایم…

تا آخرین نفس، پای حقیقت می‌مانیم.