آموزگار پایه سوم ابتدایی آموزشگاه عفاف ناحیه یک شهرستان بهارستان:
تعطیلی مدارس یک راهکار درمانی نیست، یک مسکن موقت است
بهارستان یک(پانا)- آموزگار پایه سوم ابتدایی آموزشگاه عفاف ناحیه یک شهرستان بهارستان، تعطیلی مدارس یک راهکار درمانی نیست بلکه آن را مسکن موقت دانست.
مهناز مرادی در رابطه با اصلیترین چالشها و تفاوتهای کلاسهای حضوری و مجازی در گفتوگو با پانا چنین بیان کرد: «معمولاً دانشآموزان کلاس، با شوق و اشتیاق دل به درس داده و مباحث تدریس شده را گوش میدهند،بنده در آموزش مجازی هم حضور دانشآموزان را حس میکنم و با عشق و علاقه مانند تدریس حضوری همچنان پیش میروم و برای اینکه متوجه مباحث درسی شوند چندین بار با روشهای مختلف آموزش میدهم.»
وی در ادامه افزود: آموزش مجازی هم مانند آموزش حضوری برای معلمان و دانشآموزان نیز مهم است، ناگفته نماند ضعیف بودن عملکرد برنامه شاد و مشکلات اینترنتی، مسبب دلسردی از تدریس و یادگیری و سرعت بخشیدن به پایان رساند کلاس نمیباشند.»
مرادی اضافه کرد: «مورد بعدی اصلیترین چالشهای روش تدریس مجازی، در ۳مرحله اصلی فقدان زبان بدن، مدیریت زمان و تمرکز نمود پیدا کردهاند، به دلیل کاهش ارتباط غیرکلامی با زبان بدن دانشآموزان نمیتوان فهمید که آنها متوجه مباحث شدهاند یا خیر، بنده از طریق تماس چشمی حالتهای چهره و زبان بدن دانشآموزان، سطح درگیری و فهم آنها را به سرعت تشخیص میدادم و روند تدریس را تنظیم میکردم.»
این آموزگار در ادامه بیان کرد: «اما در محیط مجازی این بخش مهم از ارتباط عملاً از بین میرود یا بسیار محدود میشود، که تشخیص سردرگمی یا خستگی دانشآموزان را دشوار میکند؛ مورد بعد تمرکز دانشآموزان است،حفظ تمرکز دانشآموزان استفاده از گوشی برای یک بازه طولانیتر، بسیار سختتر از کلاس فیزیکی است؛ در کلاس حضوری، محیط فیزیکی تا حد زیادی عوامل حواسپرتی را کنترل میکند،اما در محیط خانه، مدیریت زمان و تقسیمبندی محتوا به بخشهای کوچکتر و جذابتر، یک چالش مستمر است؛ سرعت انتقال محتوا در محیط مجازی به دلیل مسائل فنی اینترنت یا نیاز به توضیح بیشتر برای کار با ابزارها کُندتر است، بنده نیز به اجبار باید محتوای درسی را فشردهتر و هدفمندتر ارائه دهم.»
مرادی در خصوص با ابزار یا شیوه خاص تدریس و تعامل با دانش آموزان این چنین شرح داد: «کلاسهای مجازی بنده تاجایی که امکان دارد هر روز به یک شکل و شیوه نیست، در زمان کلاس مجازی تمام تکالیف بین زمان کلاسی دیده و بازخورد داده میشود و با تشویقهای حرکتآفرین و موثر باعث ایجاد شور و اشتیاق دانشآموزان برای ادامهٔ کلاس مجازی میباشد؛روشهای مختلف تدریس، تمرین و پرسش در کلاس ما به یک شیوه نیست و باعث خستگی و کسالت نمیشود.»
وی عنوان کرد: «حفظ تعامل در کلاسهای آنلاین نیازمند یک رویکرد عملی و مبتنی بر تنوع است، برخلاف محیط فیزیکی ما نمیتوانیم زبان بدن دانشآموز را به راحتی ببینیم، بنابراین باید به طور فعالانه طراحی کنیم که آنها مجبور به مشارکت شوند، استراتژی کلیدی من که بر سه محور متمرکز این چنین است، برهم کنشهای سریع و مکرر به معنای استفاده از فعالیتهای کوتاه و متنوع برای جلوگیری از خستگی، در مورد بعد باید اطمینان داشت که محتوای درسی بلافاصله برای دانشآموزان قابل درک باشد، و اینکه به دانشآموزان برای انتخاب در نحوه نمایش تدریس خود حق انتخاب داده شود.»
آموزگار پایه سوم ابتدایی آموزشگاه عفاف ناحیه یک شهرستان بهارستان با اشاره به مؤثر و ضروری بودن مجازی شدن مدارس در هنگام آلودگی هوا یک راهکار موثر و ضروری است خاطر نشان کرد: «از نظر بنده، این موضوع یک تیغ دو لبه است که باید با نگاهی واقع بینانه به آن نگریست؛ تصمیم به مجازی شدن مدارس در شرایط اضطرار اگر چه اجتنابناپذیر است، اما یک راهکار درمانی نیست، بلکه یک مسکن موقت است؛ همچنین مجازی شدن مدارس یک حفاظت از گروههای حساس کودکان است، بعنوان مثال ریههای کودکان در حال رشد است و آسیبپذیری بیشتری در برابر آلایندهها دارند.»
وی در پایان گفت: «چالش اصلی و مهم در دوران مجازی شدن مدارس، افت کیفیت و عدالت آموزشی است، اما این سکه روی دیگر هم دارد که نباید آن را نادیده گرفت، آموزش مجازی بهویژه در سنین پایین هرگز نمیتواند جایگزین تعامل چهرهبهچهره، نظم کلاس و ارتباط عاطفی با معلم شود، تداوم این وضعیت باعث افت تحصیلی پنهان میشود؛ امیدوارم هرچه زودتر از این شرایط خارج شده و کنار دانشآموزانمان فضای گرم مدرسه را مجدد تجربه کنیم.»
ارسال دیدگاه