پیشگیری از اعتیاد باید از خانه آغاز شود، نه از بحران

زینب فروزش‌نیا، جانشین دادستان شهرستان شهریار، در نشست پیشگیری از آسیبهای اجتماعی، آگاهی‌بخشی در زمینه پیشگیری از اعتیاد را یکی از مهم‌ترین راهکارهای مقابله با این آسیب اجتماعی دانست. 

فروزش‌نیا با توجه به نقش بنیادین خانواده در تربیت فرزندان بیان کرد: آغاز مسیر پیشگیری از اعتیاد، بی‌تردید از درون خانواده‌هاست. والدین باید نسبت به انواع مواد مخدر و شیوه‌های جذب نوجوانان به این دام آگاهی کامل داشته باشند. آموزش‌های مستمر و به‌روز به خانواده‌ها، نخستین گام در مصون‌سازی فرزندان از آسیب‌های اجتماعی است. اگر خانواده‌ها مجهز به دانش و مهارت‌های لازم باشند، می‌توانند نقش مؤثری در پیشگیری ایفا کنند.

وی افزود: با توجه به اینکه مواد مخدر هر روز در اشکال و ترکیبات جدیدی وارد بازار می‌شود، ضروری است که اطلاعات والدین نیز به‌روز شود. این آگاهی باید از طریق رسانه‌ها، کارگاه‌های آموزشی و همکاری با نهادهای مسئول به خانواده‌ها منتقل شود. همچنین، ایجاد فضای گفت‌وگو در خانواده و تقویت ارتباط عاطفی با فرزندان، از عوامل بازدارنده مهم در برابر اعتیاد است. خانواده‌ای که شنوا و همراه باشد، فرزندش کمتر به سمت آسیب می‌رود.

جانشین دادستان شهرستان شهریار تأکید کرد: «نقش مدارس در این زمینه انکارناپذیر است. مشاوران و مربیان پرورشی می‌توانند با تشکیل گروه‌های همسالان، جلسات آموزشی و فعالیت‌های مشارکتی، دانش‌آموزان را با خطرات مواد مخدر آشنا کنند. آموزش مهارت‌های زندگی، نه گفتن و تصمیم‌گیری صحیح، باید در برنامه‌های مدارس گنجانده شود. این اقدامات، دانش‌آموزان را در برابر وسوسه‌ها مقاوم‌تر می‌سازد.»

وی همچنین خاطرنشان کرد: «در عصر دیجیتال، فضای مجازی می‌تواند به ابزاری مؤثر برای پیشگیری از اعتیاد تبدیل شود. تولید و انتشار کلیپ‌های آموزشی، پادکست‌ها و محتوای جذاب در شبکه‌های اجتماعی، می‌تواند توجه نوجوانان را جلب کند. باید از ظرفیت کانال‌ها و صفحات فعال در حوزه پیشگیری از جرم بهره گرفت. این محتواها باید متناسب با زبان و دغدغه‌های نسل جوان طراحی شوند.»

جانشین دادستان شهرستان شهریار با تأکید بر لزوم هم‌افزایی نهادها در پایان اظهار کرد: «پیشگیری از اعتیاد، نیازمند همکاری همه‌جانبه خانواده، مدرسه، رسانه و نهادهای فرهنگی است. هر یک از این ارکان باید نقش خود را به‌درستی ایفا کنند تا بتوانیم جامعه‌ای سالم و آگاه بسازیم. آگاهی‌بخشی، نه یک اقدام مقطعی، بلکه فرآیندی مستمر و هدفمند است. تنها با همدلی و استمرار می‌توان از گسترش این آسیب جلوگیری کرد.»