لسان الغیب،کاشف اسرار غزل وحافظ قرآن

دماوند (پانا)- حافظ شیرازی، اسطوره‌ ادبیات ایران، تنها یک شاعر نبود؛ او یک دانشمند و مفسر بود. وی پس از فرا گرفتن دانش‌های زمان خود، دیوان شاعران پیشین را مطالعه کرد، معنا را از لفظ جدا ساخت و سپس آن را در کوره ذهن فروزانش به زیوری گوهرآگین بدل نمود. این تسلط بر آموزه‌های اسلامی و مفاهیم قرآنی بود که به او اجازه داد تا ناب‌ترین غزل‌های عاشقانه و عرفانی تاریخ را بسراید.