تغییرات اقلیمی، تهدیدی برای معیشت عشایر و روستاییان است

فرشته رحیمی، دبیر آموزشگاه فاطمه‌ الزهرا ناحیه یک شهرستان بهارستان در گف و گو با پانا در راستای تفاوت‌های اصلی بین زندگی عشایر و روستایی تصریح کرد:‌« تفاوت اصلی میان زندگی روستایی و عشایری در الگوی سکونت و معیشت غالب است؛ روستاییان یکجانشین هستند و زندگی‌شان عمدتاً بر کشاورزی با اتکا به زمین ثابت استوار است، در حالی که عشایر کوچ‌نشین بوده و زندگی‌شان بر دامداری سنتی مبتنی است و فصل به فصل بر اساس دسترسی به مراتع و تغییرات آب و هوایی جابجا می‌شوند.‌»

وی در خصوص حفظ سنت‌ها و فرهنگ‌های عشایری افزود:‌« حفظ فرهنگ عشایر را می‌توان از طریق اشاعه آن با استفاده از ابزارهایی چون تهیه بروشور، ساخت فیلم‌های سینمایی و مستندهای تلویزیونی، و برگزاری نمایشگاه‌هایی از سبک زندگی، پوشش و غذاهای محلی عملی ساخت که این اقدامات به معرفی و ماندگاری جنبه‌های مختلف فرهنگی عشایر کمک می‌کنند.‌»

رحیمی چالش‌ها و مشکلات اساسی عشایر‌ها را بیان کرد:‌« بزرگترین چالش عشایر، وابستگی معیشت دامداری آن‌ها به مراتع است که پدیده‌هایی چون خشکسالی و سوء مدیریت، این مراتع را نابود کرده و به این چرخه زندگی آسیب جدی وارد می‌سازد؛ این مسئله دسترسی به منابع غذایی برای دام و در نتیجه پایداری اقتصادی خانواده‌های عشایری را به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد.‌»

وی در خصوص اقدامات برای بهبود زیرساخت‌ها در مناطق روستایی و عشایری اذعان کرد:‌« برای بهبود زیرساخت‌ها در مناطق روستایی و عشایری، لازم است به مسکن روستایی رسیدگی شود، شیوه‌های نوین کشاورزی به کشاورزان ارائه گردد و از آن‌ها حمایت مالی شود، محصولات کشاورزی به صورت تضمینی خریداری شده و دلالان حذف گردند، و راه‌های ارتباطی مناسب، مدارس و خانه‌های بهداشت در این مناطق تأمین شود.‌»

دبیر جغرافیا آموزشگاه فاطمه الزهرا ناحیه یک شهرستان بهارستان؛ در پایان سخنانش با اشاره به نقش جغرافیا در مستندسازی و حفظ تنوع زبانی مناطق عشایری گفت:‌« اجرای طرح‌های مطالعاتی جغرافیایی نقش حیاتی در مستندسازی و حفظ تنوع زبانی مناطق عشایری ایفا می‌کند، زیرا این مطالعات می‌توانند با ترسیم دقیق مناطق، الگوهای سکونت و پراکندگی زبانی، به درک عمیق‌تر و حفاظت بهتر از این میراث فرهنگی و زبانی کمک کرده و در نهایت به رونق اقتصادی و اجتماعی این جوامع منجر شوند.‌»