ایرانِ امروز، شاهد شکوه پیشرفت ایران در سلامت نوجوانان

من به عنوان یک دانش‌آموز، گاهی از خودم می‌پرسم: پیشرفت یعنی چه؟  وقتی پای سلامت نوجوانان وسط می‌آید، جوابش خیلی واضح است؛ پیشرفت یعنی آینده ما دیده شود، ارزش داشته باشد و حتی کوچک‌ترین تهدیدی برای زندگی‌مان با دانش و تخصصی کنترل شود. ایران در چند سال اخیر، همین پیشرفت را در حوزه  نوجوانان نشان داده است و من هر روز آن را در مدرسه، محله و حتی در خبرها لمس می کنم.

در مدارس، ما علاوه بر اینکه درس می خوانیم، مراقبت هم می‌شویم؛ معاینات دوره‌ای، ثبت پرونده الکترونیک، برنامه‌های واکسیناسیون و آموزش‌های سلامت ، همه نشانه‌هایی هستند که می گویند: زندگی ما برای کشور مهم است. حتی وقتی  کوچکترین مشکللات جسمی  یا روانی پیدا می‌کنیم، مسیر پیگیری مشخص است و کسی ما را رها نمی‌کند. این شبکه سلامت مدرسه، نقطه‌ای است که ایران پیشرفت خود را از دل زندگی روزمره نوجوان‌ها آغاز کرده است.

 

اما پیشرفت فقط به مدرسه محدود نمی‌شود؛بیمارستان‌ها  و  مراکز تخصصی کشور  نشان داده‌اند قدرت واقعی ما در چه حد است. کودکانی که روزی هیچ امیدی به زندگی نداشتند، امروز با پیوند سلول بنیادی، جراحی قلب فوق‌تخصصی و مراقبت‌های چند رشته‌ای، شانس زندگی پیدا کرده‌اند.وقتی این قصه‌ها را می‌شنوم،قلبم پر از غرور می‌شود؛ این یعنی ایران توانسته با د انش و اراده، آینده نوجوانان را نجات دهد.

این پیشرفت‌ها نشان می‌دهد ایران فقط به فکر امروز نیست، بلکه برای فردای ما هم برنامه‌ریزی کرده است. وقتی می‌بینیم خدمات سلامت روان در مدارس گسترش یافته، وقتی توانمندسازی و آموزش نوجوانان در اولویت قرار گرفته و  نابرابری‌های   دسترسی به مراکز تخصصی به مرور کاهش پیدا می‌کند، آن وقت است که می‌فهمیم پیشرفت صرفاً عدد و رقم نیست و این   یعنی زندگی ما نوجوان‌ها با امنیت و امید همراه باشد.

من به عنوان یک نوجوان، این را به وضوح حس میکنم: هر واکسیناسیون، هر معاینه، هر درمان پیچیده‌ای که امروز در کشور انجام می‌شود، داستان قدرت، شکوه و تعهد ایران به نسل آینده است. این پیشرفت، به ما یاد می‌دهد که مشکلات بزرگ هم قابل حل هستند و هر روز که ما دانش‌آموزان در کلاس‌هایمان می‌نشینیم، شاهد شکوه و مسیر روشن کشورمان در حفاظت از زندگیمان هستیم.

اینجا دیگر خبری از ناامیدی نیست؛ اینجا قصه‌ای از امید، قدرت  و شکوه ایران نوشته می‌شود. ما دانش‌آموزان امروز، شاهد دست ‌هایی خستیم که با عشق، تخصص و مهارت  برای حفظ سلامت ما تلاش می‌کنندو این بزرگ‌ترین  درسی است که می‌توانیم از «‌روایت پیشرفت» کشورمان بگیریم.