حنظله؛ کشتی حقیقت در دل طوفان‌های فراموشی

در میان غرّش آب‌های مدیترانه، کشتی‌ای به پیش می‌رود که نامش از عمق ایمان و حماسه برآمده: حنظله. نه با تجهیزات پیچیده، بلکه با قلب‌هایی پر از آرمان، عرشه‌اش چون تابلوی ایستادگی در برابر فراموشی تاریخ برافراشته شده. 

در این کشتی، کسانی گرد هم آمده‌اند که خاک وطنشان کیلومترها دورتر است، اما درد غزه را با جان احساس می‌کنند. پزشک، خبرنگار، فعال حقوق بشر، و حتی نماینده‌ای از پارلمان اروپا که در میان خدمه ایستاده و لب به سخن گشود:

«حنظله، تنها یک قایق نیست. اینجا حقیقت شناور است. آمده‌ایم تا بگوییم که انسانیت مرده نیست—و صدای ستمدیدگان باید به گوش جهان برسد. اگر امروز سکوت کنیم، فردا تاریخ صدایمان را نخواهد داشت.»

کودک نمادین کاریکاتورهای ناجی العلی، با پاهای برهنه و روی برگشته، بر دیواره‌ی کشتی نقش بسته؛ گویی نظاره‌گر مسیرِ وجدان جهانی به سوی غزه است. نگاهش ثابت، خشمش عمیق، امیدش بی‌کران.

خرابکاری‌ها، تهدیدها، اخطارها—هیچ‌کدام نتوانستند شعله‌ی ایمان را خاموش کنند. طناب‌هایی که به پروانه کشتی پیچیدند، تنها نشان دادند که حتی دشمن نیز قدرت نماد حنظله را دریافته است.

و درست مانند آن شهید اُحد، حنظله بن ابی‌عامر، که شب عروسی‌اش را رها کرد تا در برابر ظلم بایستد، این کشتی نیز جشن زندگی را در بندرها گذاشت و دل به طوفان زد؛ برای آن‌که حق را با عمل معنا کند.

کشتی حنظله، شاید کوچک باشد، اما در دل آن امواج، پیامی بزرگ‌تر از هر ناوشکن دارد: 

تا زمانی که حنظله روی خود را برگرداند ، امید و همراهی دل های بیدار در مسیر آزادی فلسطین او را حمایت خواهد کرد .

کشتی کوچک حنظله نماد همین بیداری است .